Matig vervolg op 1e Roy Grace

Doodsimpel was een lekker eerste boek over Roy Grace. Bij dit 2e deel is het aan te raden, geregeld diagonaal lezen, omdat Peter James veel en véél teveel details beschrijft die niemand iets interesseren. Zoals iemand hierboven al zei : pffff....
En inderdaad veel zaken (zoals de zieke hond, de seksscènes en Roy's verdwenen vrouw) die niets toevoegen.
Waarschijnlijk vindt Roy Grace in deel zoveel zijn Sandy nog...?
Er had een betere redactie overheen mogen gaan, om er flink in te snoeien.
Ik probeer deel 3 nog, maar als dat meer van hetzelfde is ben ik klaar met deze auteur.