Smullen van een Noors familieroman

De familieroman of streekroman En eeuwig zingen de bossen is al een wat oudere Noorse roman. Hij is bijna 100 jaar geleden uitgekomen en heeft een groot succes geken. Het is het eerste deel van een trilogie Het geslacht Bjørndal, geschreven door de Noor Trygve Gulbranssen.Uitgeverij Karmijn heeft deze roman onlangs in een moderne vertaling van Lammie Post-Oostenbrink opnieuw uitgegeven.

De streek- of familieroman is een speciaal genre, dat allerlei soorten lezers kan boeien. Soms willen mensen graag lezen over hun eigen streek, maar soms ook willen we lezen over mensen in heel andere landen en zelfs uit andere tijden. Wie in Scandinavië is geïnteresseerd komt met deze roman aan zijn trekken. Het verre, koude en woeste land van de familie Bjørndal krijgt mythische proporties. Terwijl ik aan het lezen was moest ik denken aan Noorse sagen en heldenverhalen. De donkerte van de winter, de diepe sneeuw, het bevroren water, de bergen, het weerbarstige klimaat, het schrale land waar mensen moeten ploeteren voor hun karige bestaan. Een belangrijke plaats is ingeruimd voor voorspellingen van sterkte vrouwen, die door sommigen heksen genoemd worden. En meng dat alles met de trots of het zich anders voelen van sommige mensen, die een beetje buiten de gemeenschap staan. Die trots en de kracht van het buitenstaander zijn wordt gepolijst door vrouwelijke intuïtie en inzicht. Die man en die vrouw krijgen kinderen. Deze gezinsdynamiek en de positie van het gezin in de eenvoudige samenleving, en ook nog eens een sterke rivaal, dat is het verhaal van het geslacht Bjørndal, waarvan En eeuwig zingen de bossen het eerste deel is.

Lezen, deze intense streekroman, in een sprankelende en uiterste soepel vertaling van Lammie Post-Oostenbrink.