Weinig pakkend

Bijna veertig jaar werk je dag en nacht bij de politie, en dan komt ineens het moment dat je met pensioen bent. Wat dan? Michael McLoughlin krijgt amper de kans om met deze vraag te worstelen: op zijn pensioneringsfeestje wordt hij gevraagd om een blik te werpen op een al afgesloten onderzoek.
In Ik zag jou gaat het om het onderzoek naar de dood van Marina Spencer, waarbij de conclusie luidde dat het om zelfmoord ging. Marina’s moeder is er echter van overtuigd dat haar dochter zichzelf nooit van het leven zou beroven, en om haar een plezier te doen verdiept McLoughlin zich in de zaak. Natuurlijk duurt het niet lang voordat hij een aantal opmerkelijke dingen tegenkomt.
Vreemde briefjes en foto’s en een paar andere sterfgevallen maken dat McLoughlin langzaamaan het idee krijgt dat er wel eens meer aan de hand zou kunnen zijn. Dat plaatst hem voor een dilemma, want officieel werkt hij niet meer voor de politie. Daarnaast heeft hij moeite met het verdriet van Marina’s moeder: het doet hem te veel denken aan een vrouw die hij jaren geleden heeft bijgestaan toen haar dochter vermoord werd.
Deze vrouw, Margaret Mitchell, blijkt na jarenlange afwezigheid weer terug te zijn in Ierland. Zij leeft nog elke dag met de gebeurtenissen van jaren geleden, en probeert in het reine te komen met haar verleden. Ze weet alleen niet hoe groot de rol is die McLoughlin daarin gespeeld heeft.
Het lastige is dat je als lezer ook eigenlijk niet zo goed snapt hoe het nou zit met Margaret Mitchell en McLoughlin. Blijkbaar hebben die twee een verleden, en een belangrijk onderdeel daarvan wordt ook wel onthuld, maar waarom dat nou eigenlijk in het verhaal verweven wordt, is onduidelijk. Het lijkt wel of de auteur een eerder boek voor haar gevoel niet helemaal afgemaakt had, en daarom in dit boek nog wat dingen opheldert.
Het verhaal blijft hierdoor op twee gedachten hinken, en vliegt het je nergens echt aan. Op de een of andere manier willen de personages niet echt loskomen van het papier, en hoe sympathiek McLoughlin ook zou kunnen zijn, hij wil je maar niet echt overtuigen. Als de auteur een keuze had gemaakt voor een van de twee verhalen, had dat wellicht een pakkender en spannender boek opgeleverd.