Een vacht voor Eline

Een bijzonder geschreven roman waar symboliek terug te vinden is in alle aspecten van Eline's leven.

We volgen het verhaal van Eline, een stille en teruggetrokken archivaris. Ze houd van rust, structuur en orde scheppen in haar tuin en de stukken die ze verwerkt voor het archief. Wanneer ze een mail onder ogen krijgt die niet voor haar ogen bestemd is wordt ze onzeker. De mail is rond gestuurd aan haar collega's en staat vol benamingen over haar en laat zien hoe haar collega's haar zien.
In die onzekere situatie ontvalt haar een leugen die vervolgens een heel eigen leven gaat leiden.
In de tussentijd is het op de dijk waar Eline op uitkijkt vanaf haar kantoor weer tijd voor de kudde schapen die daar elk jaar komt grazen. In deze kudde en hun onderlinge dynamiek herkent Eline dingen die ze vertaalt naar haar eigen leven.

Het kantoorleven en de onuitgesproken kantoor etiquette zorgen voor een leeservaring waarin je als lezer ook veel herkent. De kleurrijke bijpersonages zijn zo geschreven dat je ze echt voor je ziet en je af laten vragen hoe je zelf met ze om zou gaan.
Heel slim geschreven, symbolisch en metaforisch woordgebruik en hoewel je dat in eerste instantie niet meteen verwacht zit er een diepere laag in het verhaal. Het verlangen om ergens bij te horen en deel van een "wij" te zijn is diepgeworteld bij de mens. Die zoektocht en hoe Eline daarmee omgaat is op een grappige en toch ook serieuze manier beschreven in Vacht! Zijn we als mensen niet hetzelfde als een kudde schapen? Zoeken we geen warmte, veiligheid en troost bij elkaar als de wereld ons van onze beschermende vacht ontdoet? En als je die kudde niet hebt, waar vind je dan de geborgenheid waar je naar verlangt?