Lezersrecensie
Heel onverwachts.
12 oktober 2019
In 2014 kwam het eerste boek in de nieuwe serie van Marie Lu uit: The Young Elites. Waar ik duisternis, donkere steden, vechters en wellicht politiek verwachtte van de cover kreeg ik heel iets anders. Iets veel beters. The Young Elites is het eerste deel in een unieke serie vol pijn, duisternis en macht.
"The gods gave us powers, Adelina, because we are born to rule."
In het verhaal volgen we Adelina Amouteru in een wereld aangetast door een dodelijke bloedziekte. Het resulteerde in te veel doden en de aangetaste overlevers bleven achter met speciale markings. Adelina's haar en wimpers werden zilver, en bleef achter met een litteken waar haar linkeroog ooit zat. Zulke aanpassingen zijn vaker te zien maar worden gehaat door veel van de onaangetaste overlevers. Ze worden malfetto's genoemd, mislukkingen. Toch heeft de bloedziekte wel één goed iets gehad: sommige overlevers bleven achter met speciale krachten, genaamd The Young Elites.
“No one wants you to be yourself. They want you to be the version of yourself that they like.”
In een wereld waar Adelina moet overleven gewend aan duisternis en haat, waar ze niemand kan vertrouwen, vlucht ze voor haar vader die haar wilt verkopen en komt zo bij de Daggers, een organisatie van Young Elites. Daar ontmoet ze Enzo, de leider. Wie kan ze vertrouwen? En misschien nog wel belangrijker, kunnen ze haar vertrouwen. Dan is er nog Teren van de Inquisitie, die gelooft dat hij alle Young Elites moet afmaken, dat hij het werk van de goden doet. Als hij het leven van Adelina's zusje bedreigd komt Adelina voor moeilijke keuzes te staan. Kan ze de hulp inschakelen van de Daggers, is Teren überhaupt wel te stoppen? Adelina leert haar krachten kennen, maar er blijkt een allesoverheersende duisternis in haar te zitten, alle opgekropte woede tegen de wereld en haar vader. Met haar kracht erbij kan zij wel het gevaarlijkst zijn van allemaal.
“I am tired of being used, hurt, and cast aside. It is my turn to use. My turn to hurt.”
Het was een heel goed boek. Ik had een setting zoals Renegades van Marissa Meyer verwacht, met donkere straten en een geheime bunker ofzoiets. Maar het was heel exotisch, in een land vol met prachtige kleuren en de diversiteit van alle mensen. De karakters zelf, de Daggers vooral, waren ook allemaal erg divers, wat ik echt goed vond geschreven. De scenario's en keuzes in het boek vond ik zelf ook best uniek, het voelde zeker niet als een standaard YA boek. Het beste vond ik nog wel Adelina's karakter: hoe ze veranderde, de situatie waar ze zich in bevond en hoe ze omging met haar krachten. Als je het boek leest snap je wat ik bedoel. Het was niet heel politiek, een pluspunt voor mij, en er waren wel aardig wat gevechten, ook een pluspunt! Het had helaas niet de WOW factor maar het was wel echt goed. Het boek las snel weg en liet je tegelijkertijd echt nadenken over de discriminatie in het boek, de pijn die Adelina heeft in haar leven. Over de keuzes die ze maakt en over de keuzes die ze juist niet maakt. Het was fantastisch, ik ben meteen doorgegaan naar boek 2.
"The gods gave us powers, Adelina, because we are born to rule."
In het verhaal volgen we Adelina Amouteru in een wereld aangetast door een dodelijke bloedziekte. Het resulteerde in te veel doden en de aangetaste overlevers bleven achter met speciale markings. Adelina's haar en wimpers werden zilver, en bleef achter met een litteken waar haar linkeroog ooit zat. Zulke aanpassingen zijn vaker te zien maar worden gehaat door veel van de onaangetaste overlevers. Ze worden malfetto's genoemd, mislukkingen. Toch heeft de bloedziekte wel één goed iets gehad: sommige overlevers bleven achter met speciale krachten, genaamd The Young Elites.
“No one wants you to be yourself. They want you to be the version of yourself that they like.”
In een wereld waar Adelina moet overleven gewend aan duisternis en haat, waar ze niemand kan vertrouwen, vlucht ze voor haar vader die haar wilt verkopen en komt zo bij de Daggers, een organisatie van Young Elites. Daar ontmoet ze Enzo, de leider. Wie kan ze vertrouwen? En misschien nog wel belangrijker, kunnen ze haar vertrouwen. Dan is er nog Teren van de Inquisitie, die gelooft dat hij alle Young Elites moet afmaken, dat hij het werk van de goden doet. Als hij het leven van Adelina's zusje bedreigd komt Adelina voor moeilijke keuzes te staan. Kan ze de hulp inschakelen van de Daggers, is Teren überhaupt wel te stoppen? Adelina leert haar krachten kennen, maar er blijkt een allesoverheersende duisternis in haar te zitten, alle opgekropte woede tegen de wereld en haar vader. Met haar kracht erbij kan zij wel het gevaarlijkst zijn van allemaal.
“I am tired of being used, hurt, and cast aside. It is my turn to use. My turn to hurt.”
Het was een heel goed boek. Ik had een setting zoals Renegades van Marissa Meyer verwacht, met donkere straten en een geheime bunker ofzoiets. Maar het was heel exotisch, in een land vol met prachtige kleuren en de diversiteit van alle mensen. De karakters zelf, de Daggers vooral, waren ook allemaal erg divers, wat ik echt goed vond geschreven. De scenario's en keuzes in het boek vond ik zelf ook best uniek, het voelde zeker niet als een standaard YA boek. Het beste vond ik nog wel Adelina's karakter: hoe ze veranderde, de situatie waar ze zich in bevond en hoe ze omging met haar krachten. Als je het boek leest snap je wat ik bedoel. Het was niet heel politiek, een pluspunt voor mij, en er waren wel aardig wat gevechten, ook een pluspunt! Het had helaas niet de WOW factor maar het was wel echt goed. Het boek las snel weg en liet je tegelijkertijd echt nadenken over de discriminatie in het boek, de pijn die Adelina heeft in haar leven. Over de keuzes die ze maakt en over de keuzes die ze juist niet maakt. Het was fantastisch, ik ben meteen doorgegaan naar boek 2.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
