Een verhaal dat onder je huid kruipt

Ik was heel benieuwd naar dit boek, omdat ik door mijn werk als leerkracht al vaker in aanraking kwam met kinderen/jongeren met een moeilijke thuissituatie. Na het lezen van dit boek zullen sommigen misschien denken dat het overdreven is, dat zoiets niet kan, maar dat is helaas niet waar. Dit schrijnende en loodzware verhaal zou zomaar echt kunnen gebeuren.

Ik vond het boek heel sterk geschreven. Je leest vanuit het perspectief van Elias, die ouder lijkt dan hij is (wat begrijpelijk is in zijn situatie). Het verhaal is heel beeldend weergegeven, maar toch zitten er ook heel wat details in die het verhaal een diepere laag geven. Daardoor leest het vlot, maar zit er toch ook meer in. De thema's die Valentijn de Heer wil aanreiken komen op die manier zeker binnen, het boek zet je aan het denken.

Tot slot wil ik wel nog vermelden dat er harde taal valt in dit boek, bijvoorbeeld de vader van Elias die zijn broertje vaak een mongool noemt. Mij stoorde het niet omdat dat het verhaal realistischer maakt, maar ik kan me voorstellen dat andere lezers het daar wel moeilijk mee hebben.