Een prachtige combinatie van fictie en ware geschiedenis

Auteur en historicus Jacqueline Zirkzee maakt indruk met haar zevende roman: De eerste priesteres. Een vlot te lezen verhaal, mooi, gedetailleerd, filmisch bijna en in duidelijke taal geschreven. In De eerste priesteres beschrijft zij een eeuwenoude mythe zoals het in haar beleving vorm kreeg.

Het resultaat is een aangrijpend verhaal, afgeleid van eeuwenoude geschiedenis, over een excentrieke tweeling met bijzondere gaven. Ze waren zieners en leken dichterbij de goden te staan dan bij de mensen om hen heen. Hun moeder stierf bij het ter wereld brengen van haar kinderen. De tweeling Inanna en haar broer Eridu werden als pasgeboren baby’s door hun vader Anu gespaard, terwijl hij ze eigenlijk had moeten doden want een tweeling bracht nu eenmaal ongeluk. Bovendien heeft Eridu een misvormd hoofd. Ze leefden een lange tijd in Het dorp van de Reiger, waar Inanna veel leerde van haar grootmoeder, de ziener van het dorp. Totdat er een ramp plaats vindt in hun woonplaats. Inanna, maar vooral haar broer worden vanaf die tijd meer en meer vermeden door de dorpelingen. De hiërarchie in het dorp verandert.

Wanneer een groep herders tijdens hun trektocht in het dorp komen merken ze hoe de tweeling vernederd wordt, ze nemen de tweeling onder hun hoede en stellen ze, na een barre tocht, voor aan hun sjamaan. Eridu leert veel van deze eigenaardige man, maar Inanna bewaart hij voor later. Ze wonen noodgedwongen bij de sjamaan in zijn grot. Inanna knijpt er zo vaak ze kan tussenuit naar de plek waar de herders verblijven. Ze heeft haar oog laten vallen op de jonge herder Tammuz en droomt van een toekomst samen met deze knappe herder. Maar de goden blijken (voorlopig) hele andere plannen te hebben met de tweeling…..

De eerste priesteres is een prachtige combinatie geworden van fictie en ware geschiedenis. Een fascinerend verhaal over een lange zoektocht en het ontstaan van een tempelstad. Ook is De eerste priesteres net zo goed een tragisch liefdesverhaal over een krachtige vrouw die opgroeit onder barre omstandigheden, maar telkens haar hoofd boven water weet te houden. Het is mooi om te lezen hoe dicht de mensen toen nog bij de natuur stonden, de goden aanbaden en met veel geduld en wilskracht leerden van hun “fouten” en gezamenlijk uitgroeiden tot een hechte gemeenschap.