Zwitsere natuur en ijskoude personages.

De Vlaamse Mats en Sarah reizen voor een pittige bergwandeling af naar Zwitserland. Het is erg koud op de besneeuwde Dent Blanche en ook de relatie tussen het tweetal blijkt flink bekoeld te zijn. Sarah heeft echter hoge verwachtingen van hun romantische nacht samen in een verlaten hutje op de berg, dat zal hun relatie vast goed doen. Ze is blind voor de egoïstische houding van Mats die zich tijdens de pittige wandeling totaal niet lijkt te bekommeren om zijn vriendin. Bij aankomst blijkt de berghut al twee andere gasten te hebben, een Nederlands koppel. Sarah irriteert zich flink aan de opdringerig flirtende Yvonne, maar er zit niets anders op dan de hut met het tweetal te delen. Ook de volgende dag sluiten de Nederlanders zich ongevraagd aan bij de geplande wandeling van Mats en Sarah. Er heerst veel spanning tussen het viertal, hun relaties bevinden zich letterlijk en figuurlijk op glad ijs. Wanneer de kans zich voordoet nemen twee van de vier een onomkeerbaar besluit.

De misdaadroman begint met een zeer spannende proloog, een heftige gebeurtenis in de ijskoude sneeuw. De rest van de roman draait om deze gebeurtenis. De auteur Koen D’haene neemt je mee naar de tijd ruim voor de gebeurtenis, dan weer naar de periode van het viertal op de berg en naar 18 jaar later. Vanaf hoofdstuk zeven lijkt het verhaal echt goed op gang te komen. Er zitten een paar verrassende wendingen in de roman, maar hier en daar komt het verhaal helaas wat ongeloofwaardig over. Het boek bevat echter veel boeiende fragmenten, zoals de ontmoeting van het viertal in de berghut, de hete seksscène in de ijzige kou en niet te vergeten de proloog. Nieuwsgierig naar de afloop lees je door. Helaas laten de personages iets wat te wensen over. Ze blijven oppervlakkig, kil, emotieloos en dat is jammer, omdat je daardoor minder verbinding voelt als lezer met de hoofdpersonages. Toch, het verhaal is ondanks de flashbacks goed te volgen als zijnde een volledige misdaadroman. Sterker nog de flashbacks maken het verhaal interessanter. Het Vlaamse taalgebruik is misschien voor sommige lezers wat wennen, maar heeft zijn charme. Mede dankzij de beeldende omschrijvingen van de Zwitserse natuur tijdens de wandeling, blijft de auteur Koen D’haene met de misdaadroman IJs toch tot het einde je aandacht vasthouden.