Campert zegt veel met weinig woorden

In het kader van de Najaarspoëzieweek op mijn blog, herlas ik onlangs ‘Licht van mijn leven’ van Remco Campert. Ik las het voor het eerst in 2014 en ondanks dat ik de gedichten van Campert mooi vind, heb ik geen bundels van hem in de kast staan, ik heb wel een aantal gedichten overgeschreven uit diverse bundels in een notitieboek dat ik er regelmatig bij pak, en naargelang mijn stemming kies ik een gedicht uit om te herlezen.

‘Licht van mijn leven’ is in tweeën opgedeeld, vier gedichten vallen onder het hoofdstuk ‘Gelegenheden’, de overige vijftien gedichten vallen onder het hoofdstuk ‘Gebeurtenissen’. De bundel bevat naast de gedichten ook (sensuele zegt de website van De Bezige Bij) litho’s van Ysbrant.

Ik gaf al eerder aan dat ik onmogelijk poëzie kan recenseren, het ontbreekt mij aan kennis, maar ik kan wel benoemen waarom ik zijn gedichten mooi vind en wat mij opvalt.

Wat ik bijzonder vind aan het werk (zijn gedichten) van Campert is dat hij veel zegt met weinig woorden, verder is de vorm, weinig wit, -het wit bestaat voornamelijk uit het wit tussen de regels- redelijk consistent en hij plaatst geen hoofdletters..............
Lees verder op mijn blog: https://www.sandraleest.nl/recensie/l...