Dit boek is een feestje!

Het thema van ‘Het goede leven’ is -net als in ‘Gouden Jaren’- de economische groei.

Het boek bestaat uit 5 hoofdstukken welke zijn onderverdeeld in:

De wereld breekt open (o.a. vervoer, buurtwinkels, vakantie en muziek)
Vóór de huidige overvloed (o.a. spelen zonder speelgoed, sparen en boeken)
Zonder de kennis en kunde van nu (o.a. sanatorium, roken en tanden poetsen)
Steeds minder ongelijk (o.a. avondschool, Dolle mina en ziekenfonds)
Uitgekomen dromen (o.a. veilig kraanwater en comfortabel wonen)
Het boek begint met een korte inleiding, ‘Gouden jaren’ was volgens de auteur niet compleet, er viel meer te vertellen over de achter ons liggende veranderingen. Van Bergen heeft trouwens praktische verwijzingen toegevoegd aan het boek, wanneer iets later in het boek meer uitgebreid benoemd wordt, word je daar op gewezen, handig!

Na het lezen van het boek kan ik zeggen dat ik het eens ben met Van Bergen, ja, er viel meer te vertellen over de achter ons liggende periode. Nu heb ik ‘Gouden jaren’ niet meer in mijn bezit (ik heb het letterlijk stukgelezen), dus ik kon het niet vergelijken maar dit boek is mijns inziens een enorm goede aanvulling, Van Bergen voegt hier en daar een grapje toe (‘de zondagse steek houdt geen week’, dat zei mijn moeder ook altijd, vooral als ik de sokken weer eens niet goed gestopt had (ik was er geen held in ben ik bang en op zondag ging ik liever naar buiten om te spelen)) en de foto’s in het boek -veelal aangeleverd na de oproep van Atlas Contact, brengen het boek nog meer tot leven.

Het boek levert veel herkenning bij mij op, oh ja, zusterflats, dat weet ik nog, wij woonden naast een ziekenhuis, ik vond vooral de kapjes die zij op hun hoofd droegen interessant want hoe bleven die dingen zitten (met haarspeldjes ontdekte ik later) en vanuit de berm, zittend op een plaid met mijn broer, mijn ouders op opklapbare tuinstoeltjes en dan maar kijken naar het overige verkeer. Tegenwoordig moet je daar niet aan denken, en van het verkeer zal je weinig zien vanuit de berm door de vangrail en de snelheid van de auto’s van nu (mits je autopech hebt, heb je ook niks te zoeken in de berm).

De oproepen via de Wereldomroep, wij luisterden daar trouw naar al zaten wij gewoon thuis op de bank, het was voornamelijk interessant. Toen mijn ouders van een zwart-wit televisie overstapten naar een kleurentelevisie schijn ik ‘Juffrouw Ooievaar heeft rode lippenkleurtjes op’ geroepen te hebben terwijl ik voor het eerst naar De Fabeltjeskrant keek in kleur. Ik kreeg als tiener trouwens een oude zwart-wit televisie op mijn slaapkamer (in de tijd van de ‘piraten’), ik heb heel wat horrorfilms daarop gekeken, om de één of andere reden zijn enge dingen op televisie minder eng als je het in zwart-wit kijkt en van zender veranderen was nogal een dingetje, het had geen drukknoppen, alleen een draaiknop.

Dingen die ik heb geleerd door ‘Het goede leven’:.............

Lees verder op mijn blog: https://www.sandraleest.nl/recensie/het-goede-leven-van-annegreet-van-bergen/