Lezersrecensie
Dromerig verhaal
Mindful Romance? Daar ben ik niet bekend mee. Hoog tijd om daar eens kennis mee te maken! Van Oceaan uitgevers kreeg ik een recensie exemplaar van 'Het geluk van het Bos' .
De Duitse Patricia Koelle schreef eerder ' Het licht in de Bomen', wat meteen een internationale bestseller werd. Het geluk van het bos is het tweede deel van de serie, maar ook goed los te lezen.
In Mindful Romance speelt de natuur een belangrijke rol en gaat over de alledaagse momenten van geluk
In dit boek lezen we het verhaal van de zussen Franzi en Luna. Ze hebban elkaar sinds hun jeugd niet meer gehoord of gezien. Nu Franzi zwanger is, voelt ze onrust: haar gecompliceerde jeugd en de afstand met haar zus Luna spelen op. Omdat ze een behoefte krijgt aan veiligheid, wil ze dolgraag haar 'boomgeest', het beschermende schorsschilderij door haar vader gemaakt, ophalen bij haar zus. Daarvoor moet ze haar na jaren van afstand weer gaan opzoeken. Dat is ongemakkelijk in het begin. Want waarom is zij met haar vader weggegaan, en hebben ze Franzi en haar moeder alleen gelaten? Samen ontdekken ze veel meer dan alleen hun familieverhaal...
'Ze moest haar verleden opruimen voordat ze in staat zou zijn om te vertrouwen op de toekomst'.
Het verhaal begint al heel vlot. Al vrij snel blijkt Franzi zwanger en gaat ze op zoek naar haar zus. Het leest gemakkelijk door, en al snel vinden de zussen elkaar. Dan begint hun avontuur en gaan ze op zoek naar de Boomgeesten en komen ze steeds meer over hun bijzondere vader Stellan te weten.
Het boek bespreekt ook hoogsensitiviteit en de sensaties die hier bij kunnen komen. De zussen, zo verschillend, leren elkaar beter begrijpen.
'De bomen vragen me niet om te praten. Zij hebben een stille taal'.
In het begin was het even doorzetten, maar daarna begint het dromerige verhaal als de zussen elkaar gevonden hebben en op zoek gaan naar de Bosgeesten. Maar na de helft zakte het voor mijn gevoel weer wat in elkaar, omdat het verhaal vrij lang is (bijna 400 bladzijden), en er veel geschreven dagboekmomenten inzitten, die me minder aanspraken. Het zou krachtiger zijn geweest als het niet zo langgerekt was, want dan komen er wat herhalingen. Toch vond ik het een magisch verhaal. De natuur en openstaan voor magie speelt een grote rol, daar moet dus wel je interesse liggen.ik ben erg nieuwsgierig naar die bijzondere schorsschilderijen!
Een dromerig verhaal over bos, magie, hoogsensitiviteit, natuur en familiebanden.
1
Reageer op deze recensie