Glorieuze coming-of-age

Het boek Een zee in Elysium speelt zich af in het Romeinse Keizerrijk rond de tweede eeuw van onze jaartelling. Emma Anna heeft een lijst met personages aan het begin van het boek opgenomen, en, met goede reden een triggerwarning want er komen heftige onderwerpen aan bod, die voor Romeinse standaarden gebruikelijk waren. Heel handig is daarom ook de begrippenlijst, zodat de lezer niet helemaal in het ongewisse hoeft te blijven, en meteen al iets opsteekt. De beschrijvingen van positieve en negatieve seksuele content kunnen heel grafisch overkomen, en zal daarom niet ieders ding zijn. Het begint dan ook met een erg bloederige scene, welke vanuit het oogpunt van Junia wordt laten zien. Stukje bij beetje krijgt de lezer steeds een beetje meer van Junia’s leven mee. Er is eigenlijk in deze verhaallijn sprake van twee perspectieven, want ook Julius vertelt zijn deel. Een mooie toevoeging is de correspondentie tussen de karakters, wanneer Julius wegens omstandigheden even absent is. Het is doorspekt met tradities uit die tijd. De lezer krijgt daarom ook al snel een gedegen beeld van het Romeinse Keizerrijk. Ongelijke machtsverhouding is dus een onderwerp dat veelvuldig aan bod komt. Het smaakt tegelijkertijd ook een beetje filosofisch, met een knipoog naar het stoïcisme, wat uiteraard helemaal bij deze tijdsgeest past. Emoties en gevoel worden op het juiste moment laten zien, en komen op een hartverwarmende, maar meestal ontroerende manier tot uiting. Emma Anna weet elke keer weer zonder moeite in haar personages te kruipen. Ze belicht de haat-liefde verhouding tussen mannen en vrouwen. Junia is een bedachtzaam maar ook heel menselijk karakter. Een zee in Elysium is meer dan een Romeins liefdesverhaal. Het heeft een sterk coming-of-age randje, waarbij stevige onderwerpen, gedachten, en emoties niet ongemoeid zullen blijven. Waar het met een bloederige scene begint, lijkt het ook te eindigen.
Emma Anna heeft een ongenadig indrukwekkend boek neergezet, waarbij men wel even een traantje bij zullen wegpinken. Glorieus en met al het denkbare gevoel. De schrijfster verdient niets anders dan absolute zege voor dit boek, in zowel de mooie als de pijnlijke momenten. Een plot waar je U tegen zegt.