Donkere mystiek

Aldert Schuil dompelt zijn lezers meteen in een donkere mystiek met De grote afwezige. De ondertoon voelt dan ook wat griezelig aan, er wordt immers gesproken over het overdragen van een lijk. Daarnaast wordt de doodsoorzaak van de betreffende overledene verdoezeld. De auteur probeert er ook een luchtige benadering in te leggen. Het betoog over de overledene tijdens de omschreven uitvaart kan wat aan de lange kant zijn, maar is niet minder boeiend of vermoeiend. Het blijkt al snel als introductie van belangrijke personages te dienen, mensen die wellicht rollen spelen in de geheimzinnige zaak rondom het overlijden van de grote afwezige. Het zorgt ervoor dat de lugubere, mysterieuze sfeer in de verhaallijn blijft.
Er wordt geen blad voor de mond genomen als het om bepaalde onderwerpen gaat. Feminisme, vrouwelijke bezigheden, lesbische praktijken, het komt allemaal naar buiten, zonder schaamte of terughoudendheid. De auteur blijkt ook een kei te zijn in woordspelingen. Vooral als het gaat om namen, die hilarische bijnamen opleveren. Zo wordt Oom August Oom Augurk genoemd, en heeft de lezer het genoegen met het uitvaartbedrijf van meneer “Dokken maar”, of eigenlijk heet die kerel dus in werkelijkheid meneer Dokkema. Dit levert de lezer grinnikende momenten op.
Helemaal intrigerend wordt het, wanneer Fleur een heus familiegeheim voor haar kiezen krijgt, en zij deze dient te verhullen. Daarnaast is ze niet al te subtiel op zoek naar zichzelf, waarbij ze probeert uit te vogelen aan welke kant ze op seksueel gebied staat. Een opmerkelijke, journalistieke kans duikt voor haar op, waarbij de vraagtekens rondom haar persoonlijkheid alleen maar groter worden.
Lezer zullen niet direct verwachten waar de auteur uiteindelijk naartoe wil, verwachten waarschijnlijk ook niet de onverbloemde scenes. Schuil weet tot in het uiterste detail lichaamsdelen te omschrijven. Eigenlijk doet hij dat feilloos vanuit het perspectief van Fleur. Of Fleur dit daadwerkelijk heeft ingefluisterd, of er vergaarde kennis in het spel is, laten we maar even in het midden. Het komt hoe dan ook heel herkenbaar en geloofwaardig over.
Uiteraard zit er een dieperliggende laag onder alle gebeurtenissen. Stukje voor stukje worden deze lagen afgepeld, om bij een plot te komen, waarbij alles op een enigszins geniale manier op zijn plek valt.