Magie in eenvoudige beloftes

Opnieuw neemt Nic Magis zijn lezers mee naar de Eijnderlanden in Oogstfeest, het tweede boek van het opmerkelijke Beloftes van gisteren- tweeluik. Opmerkelijk, want de Eijnderlanden is een verbasterde versie van het vroege Nederland, waar opvallende en intrigerende wezens wonen. De invalshoek gaat regelmatig naar ridders en abdijen, naast dat er vreemd volk rondwaart.
De auteur weet sereen te vertellen. Het sluit feilloos op het eerste boek Zaailied aan, en een vleugje magisch realisme steekt de kop op. De schrijver beschrijft en omschrijft de wereld op een fascinerende manier, waarbij het woordgebruik alles is. Wie niet onbekend is met het computerspel Valheim, ziet hier enige overeenkomsten in mede door het landschap.
Voor de introvert onder ons kan het herkenbaar zijn: de protagonist mist de mensen niet, en ziet de mensheid als een verdorven volk, zelfzuchtig met een verdorven aard. Omdat het verhaal uit verschillende delen bestaat, wil het perspectief nog weleens naar meerdere karakters daraaien. Sommige point-of-views zijn iets beter te volgen dan het andere. Het karakter van het wezen is ronduit apart, al speelt zij haar rol met verve. Hoewel er veel personages voorbijkomen, zijn deze personages goed uitgewerkt, zowel qua achtergrondverhaal, als qua emoties, reacties, en de gevoelens die deze karakters uiten. De lezer wordt eigenlijk altijd wel voorzien van nieuwe informatie, maar het blijft onverhoopt goed te volgen. Het is dus ronduit boeiend en enigszins filmisch geschreven.
Lezers zullen merken dat er momenten zijn, waarin er invloeden van bekende verhalen door de verhaallijn zitten verweven, al dan niet subtiel. Zo doet het voor een moment denken aan Lord of the Rings. Kortgezegd doen een aantal stukjes denken aan bekende, wellicht legendarische scenes. Nic Magis heeft zich ongetwijfeld door beroemde fantasy laten inspireren, maar hier wel een originele eigen draai aan gegeven. Doordat de auteur een eigen insteek op een bestaand land heeft gebruikt, is het voor lezers herkenbaar en voelt het ondanks de toegevoegde verandering voor de Nederlandse lezer heel vertrouwd en bekend. “Er schuilt magie in de eenvoudigste beloftes”, aldus Magis. Of dat zo is laten we maar even in het midden. Hoe dan ook een topper van eigen bodem.