Boeiend verloop

L.K. Steven laat protagonist Saffron in Silvercloak haar diploma vervalsen, om zo tot de Academy van de Silvercloaks toe te kunnen treden. Ze zal een groot offer moeten maken, zich moeten laten brandmerken door de Bloodmoons wanneer ze hierbij wordt betrapt. Bepaalde scenes kunnen door thema’s als onderwerping en zelfopoffering meteen al stevig aan de grafische en confronterende kant zijn. De auteur schuwt niet om haar personages op wrede wijze om zeep te helpen. In de verhaallijn worden de karakters tevens gedwongen tot moed en heldhaftigheid. In het magiesysteem wordt uitgelegd hoe bepaalde spreuken in zijn werk gaan, en welke klanken van belang zijn. De gevreesde doodsspreuk en de spreuk waarbij de tijd stilgezet kan worden, spelen daarin prominente rollen.
Er is aandacht voor gokverslaving waarbij zelfs de roulettetafel een macaber detail heeft gekregen. Ook is er sprake van dealen in een zeer verslavend middel, al is dit middel dan niet uit fantasie ontstaan. Herkenbare maatschappelijke problematiek wordt dus in de wereld van Ascenfall zonder problemen aangesneden. Momenten van lichamelijk genot komen ook ongegeneerd voorbij, en het maakt hierbij niets uit of men daarbij van hetzelfde geslacht is. Het is een boek over pijnlijke keuzes maken, een verhaal over oorzaak en vaak ernstige gevolgen. Niets komt zonder er een hoge prijs voor te betalen. Daarnaast heeft het spelen met de tijd een magische plek in het verhaal gekregen, en de tijd kunnen terugdraaien na ongelukkige keuzes gemaakt te hebben, is een zeer aanwezig thema.
Steven weet haar lezers tot de laatste bladzijde aan het verhaal gekluisterd te houden, doordat er zich een ingewikkelde strijd plaats zal vinden. Een strijd dat zeker nog grote gevolgen voor de protagonist gaat hebben wanneer het op de relatie met haar antagonist aankomt. De Silvercloak- saga heeft tot zover een uitermate boeiend verloop, waar duidelijk over nagedacht is. Hier gaan we nog het een en ander van zien.