Over voorbestemd zijn

Het eerste woord dat in de lezer opkomt tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk van Rewitched is “whimsical”, omdat Lucy Jane Wood het verhaal met een speelse, maar eigenaardige omschrijving opent. Al snel weet ze een knusse sfeer in de verhaallijn te vangen, waarin de lezer protagonist Belle volgt. In de verhaallijn wordt subtiel het thema op zoek naar jezelf, en je werkelijke identiteit ontwikkelen, aangestipt, waarbij onzekerheid en een gebrek aan communicatie de kop opsteekt.
Het boek heeft een beetje de typische sfeer van magie in een moderne tijdsgeest, met nuchtere karakters, die liever hun afkomst verbloemen. Een zweem van sarcasme en een droge humor zullen hierbij ook niet uit kunnen blijven.
Protagonist Belle houdt er wel hele knappe trekjes op na. Soms zijn de zinnen niet helemaal correct geformuleerd, en dat resulteert bij de lezer in enige hilariteit. De lezer kan bepaalde zinnen dus per ongeluk letterlijk gaan nemen. Daarnaast wordt alles uitvoerig omschreven van hoe het er in Hekate House aan toe gaat, tot de magische omgeving van Belle’s leermeester. Hierdoor lijkt het, alsof er in werkelijkheid niet zoveel baanbrekends gebeurt. Het doel is ook vrij simpel, al past deze eenvoud heel goed bij het genre. Het verhaal kabbelt gestaag voort. Pas wanneer Belle de opdracht krijgt om spiegelmagie toe te passen, krijgt het verhaal ineens weer een interessante wending, waarbij intrigerende feiten van Bella’s familie zullen opduiken. De waarheidssteen is een sterke symboliek binnen de familie van Bella. Het is een verhaal over het lot, en over voorbestemd zijn. Een verhaal dat tevens laat zien dat je de koers van het leven niet zomaar kunt veranderen, tenzij dit zo hoort te zijn. Het is een cozy fantasy met een sterke boodschap: ga leven, stop met je zorgen te maken over onbelangrijke zaken. Hoewel er een portie geduld nodig is om op dit punt in de verhaallijn te komen, is het uiteindelijke plot de moeite en het geduld waardig.