Smaakt naar meer

De lezer volgt in A Jackdaw’s Feather eerst Haine, een magiër aan het hof van de koning, die tevens de zoon van de koning is. Natalie Thorpe wekt zo de interesse van de lezer. Het perspectief draait naar protagonist Svea, die de rol als dorpsheler van Hoorne op zich heeft genomen. In werkelijkheid is ze een Ongeregistreerde Magiër. Lezers merken direct wat haar relatie met Esben inhoudt. Deze is speels en een tikje aan de ondeugende kant.
De auteur dompelt haar lezers op een dromerige manier onder in de wereld van het Koninkrijk Truenthe die ze heeft geschetst. Moeiteloos weet ze het beeld op de lezers over te brengen. Een intrigerend magiesysteem doet zijn intrede. Ook opvallend is hoe de auteur aan enkele bestaande feiten haar eigen draai heeft gegeven. Achternamen doen bijvoorbeeld onverhoopt aan de IJslandse traditie denken, waarin “dottír” of “son” als achtervoegsel achter de voornaam van de vader wordt gezet, om zo een achternaam te creëren. Zo zijn er nog enkele herkenbare dingen uit de echte wereld opgenomen, al dan niet met een unieke, eigen draai. Er zijn twee tijdlijnen. De eerste is vanuit het point-of-view van Svea en speelt zich in het heden af. Het point-of-view van Esben neemt de lezer naar het verleden mee, waar hij Svea ontmoet, en waarin een gedegen achtergrondverhaal zich gestaag ontsluiert. In het tweede deel slaan ze voor de koning op de vlucht, omdat Svea haar magie niet heeft laten registreren. Hier heeft ze voor gekozen, omdat zij kampt met een opmerkelijk zeldzame vorm van de magie. Svea leert dus tevens dat haar magie met een hoge prijs komt. In haar geval komt een stukje verantwoordelijkheidsgevoel om de hoek kijken. Onvruchtbaarheid van het land is een thema dat niet ongemoeid is gebleven. Daarnaast speelt gerechtigheid een grote rol. Iedereen die de regel om magie bekend te maken negeert, wordt door de beul opgejaagd, ook wel bekend als de Opknoper. Hierdoor heeft Thorpe er een serene spanning in weten te krijgen, en zoals bij veel trilogieën is er na het eerste boek nog genoeg interpretatie voor het vervolg over. Dit eerste deel geeft niet alleen te denken over hoe de natuur op de mens reageert, het smaakt ook zeer zeker naar meer.