Vertelstijl hetzelfde gebleven

Zoals de eerdere boeken binnen de Raven- serie spelen er opnieuw ley-lijnen een grote rol in Blauwe lelie, Lily Blue. De lezer volgt vooral protagonist Blue Sargent, die tot de groep van de ravenjongens aangetrokken blijkt te zijn. Ze is bij tijden stoïcijns, heeft weinig zichtbare emoties, en heeft iets kalms over zich. Alle karakters hebben iets sereens, en dit kan de ontwikkeling in de verhaallijn enigszins vertragen. Het duurt even eer de lezer weer goed en wel in de wereld van de ley-lijnen en het magische systeem van de ravenjongens zit, al zijn deze karakters bijzonder intrigerend. Het doel van de personages blijkt al snel dat ze de huidig gevonden ley-lijnen nog eens nader willen onderzoeken. De auteur stipt tevens het thema spiegelmagie en het schouwen aan.
Omdat Blue de dochter van een dorpshelderziende is, spelen voorspellingen een cruciale rol. Zij heeft de opmerkelijke gave om de doden te kunnen zien. Het taalgebruik is op enkele plaatsen opmerkelijk te noemen, al passen deze zeldzaam gebruikte woorden goed bij de intonatie en sfeer van het verhaal. Er komt ook een aardig mondje Latijns aan te pas, al dan niet met de nodige vertalingen. Hierdoor kan de lezer soms een beetje uit het verhaal worden getrokken. Er zit veel mystiek in, waarbij de lezer niet altijd meteen een klik in zal kunnen vinden. Naarmate het verhaal vordert zullen bepaalde scenes duidelijker worden naarmate er meer woordelijk wordt verteld. Het laten zien van emoties blijft nog wel een dingetje, en deze emoties mogen dan wel herkenbaar zijn, deze emoties vallen voor het gevoel niet altijd in de juiste context.
Stiefvater brengt haar lezers naar een griezelig plot, waarbij er opening is naar een mogelijk vervolg. Een lugubere wending kan hierbij niet uitblijven, een wending waarbij de doden wellicht opnieuw tot leven zullen worden gewekt. Het is hoe dan ook een boeiend vervolg op De Ravenjongens en De Dromendieven, waarbij de opmerkelijke, enigszins magische insteek en vertelstijl na al die jaren sinds de laatste vertaling onveranderd is gebleven.