Race tegen de klok

Moeiteloos trekt Dennis Verhulst zijn lezers in Deadline. Door een verdachte gebeurtenis zal de lezer niet zo snel het boek meer willen wegleggen, al helemaal niet wanneer Tess een intrigerende USB-stick in haar eigen laptop steekt. De verhaallijn wordt meteen opgedeeld in delen, de zogenoemde Cypers. Afwisselend volgt de lezer de perspectieven van IT- specialist Tess Parker en Aron De Ridder, een hoofdinspecteur. In korte tijd leert de lezer deze karakters al goed kennen, en de auteur laat hen heel menselijk uit de verf komen. Zelfs voor de slechterik kunnen lezers enige sympathie gaan opbrengen, ondanks de criminele praktijken die er zich ontluiken. De schrijver heeft tevens een slimme computercode ontwikkelt, die lezers zelf kunnen kraken, en die het gevoel geeft daadwerkelijk bij de zaak betrokken te zijn. Dit extraatje maakt het verhaal ook bijzonder interactief, en daarmee een ware uitdaging. Ineens heeft de lezer veel meer om handen, dan alleen het hoe en waarom in deze zaak te ontrafelen. Het zal vooral een echte computernerd aanspreken.
Er zit een beladen ondertoon in de verhaallijn, en het leest bijzonder vlot, waarbij een onvermoeide spanning de boventoon voert. Knap hoe de verdachte in een nagelbijtende race tegen de klok het systeem voor blijft, terwijl er zorgvuldig gekozen slachtoffers op de meest gruwelijke manieren het onderspit moeten delven. De auteur kan daarbij niet helemaal voorkomen wat aan de grafische kant te zijn.
Voor een standalone doet het einde wel vermoeden dat er ruimte is voor een vervolg. Het is een boek voor lezers die behoefte aan een snelle actiethriller met computers hebben, waarin genoeg spanning zit om te blijven doorlezen. Verhulst kan zich daarom gerust tot de betere thrillerauteurs van Nederland en België rekenen.