Lezersrecensie
Hoog niveau
In Echo laat Nico de Braeckeleer zijn lezers kennis maken met de karakters Cailtin en Afram. Wellicht is dit boek vanwege het thema ouderschap niet voor iedereen weggelegd. Het boek kan voor lezers die een miskraam hebben meegemaakt, behoorlijk pijnlijk zijn. Iets om rekening mee te houden wanneer men dit verhaal leest. Toch zit er tevens enige luchtigheid in de intonatie van de verhaallijn, en voelt dit heftige thema ook niet te zwaar.
Lezers leren een aantal nieuwe termen, zoals wat het fenomeen hypnotherapie inhoudt. Het roodborstje duikt een aantal keer op, waardoor de lezer de indruk krijgt dat deze vogel een diepere betekenis in de verhaallijn kan hebben, symbolische betekenis heeft. Daarnaast komt tijdelijk geheugenverlies aan de orde, dat met paranoïde momenten gepaard gaat. Claustrofobie heeft hierin ook een duidelijke positie. Het verhaal neigt tevens naar de horrorkant met paranormale perikelen, en doet daardoor ook griezelig aan. Liefhebbers van het mysterieuze zullen het intrigerend vinden en het ronduit aanspreken. Termen als succubus en incubus komen voorbij, dat de verhaallijn een opmerkelijk randje geeft. Protagonist Caitlin veranderd drastisch, en het lijkt alsof ze dingen ziet die er wellicht niet zijn.
De auteur heeft zijn lezers op een stiekeme, slinkse wijze om de tuin weten te leiden, en wanneer een sublieme wending de kop opsteekt, vallen er veel dingen in één keer op zijn plek. Er blijkt een diepe psychologische betekenis achter alle horror waar Cailtin doorheen is gegaan te zitten. Het leidt de lezer naar een onverbiddelijke ontknoping, dat de lezer hardnekkig zal bijblijven, omdat het een ander opmerkelijk en niet alledaags onderwerp aansnijdt. Vanwege dat thema werd het verhaal ronduit indrukwekkend bevonden. Waar sommigen schrijven over hoe alledaagse dingen in gruwelijke momenten veranderen, doet Braeckeleer dat juist andersom. Hij laat zijn karakters juist eerst door het onmogelijke gaan, alvorens naar het normaal terug te keren. Een psychologische thriller van hoog niveau, waar zeker de mystiek de overhand heeft genomen.
Lezers leren een aantal nieuwe termen, zoals wat het fenomeen hypnotherapie inhoudt. Het roodborstje duikt een aantal keer op, waardoor de lezer de indruk krijgt dat deze vogel een diepere betekenis in de verhaallijn kan hebben, symbolische betekenis heeft. Daarnaast komt tijdelijk geheugenverlies aan de orde, dat met paranoïde momenten gepaard gaat. Claustrofobie heeft hierin ook een duidelijke positie. Het verhaal neigt tevens naar de horrorkant met paranormale perikelen, en doet daardoor ook griezelig aan. Liefhebbers van het mysterieuze zullen het intrigerend vinden en het ronduit aanspreken. Termen als succubus en incubus komen voorbij, dat de verhaallijn een opmerkelijk randje geeft. Protagonist Caitlin veranderd drastisch, en het lijkt alsof ze dingen ziet die er wellicht niet zijn.
De auteur heeft zijn lezers op een stiekeme, slinkse wijze om de tuin weten te leiden, en wanneer een sublieme wending de kop opsteekt, vallen er veel dingen in één keer op zijn plek. Er blijkt een diepe psychologische betekenis achter alle horror waar Cailtin doorheen is gegaan te zitten. Het leidt de lezer naar een onverbiddelijke ontknoping, dat de lezer hardnekkig zal bijblijven, omdat het een ander opmerkelijk en niet alledaags onderwerp aansnijdt. Vanwege dat thema werd het verhaal ronduit indrukwekkend bevonden. Waar sommigen schrijven over hoe alledaagse dingen in gruwelijke momenten veranderen, doet Braeckeleer dat juist andersom. Hij laat zijn karakters juist eerst door het onmogelijke gaan, alvorens naar het normaal terug te keren. Een psychologische thriller van hoog niveau, waar zeker de mystiek de overhand heeft genomen.
1
Reageer op deze recensie