Carolien Frijns strooit haar hersenspinsels uit als confetti, een fijn feestje!

“Misschien hebben we allemaal verborgen kluisjes in onszelf. Waarin we ongemerkt dingen opbergen die we willen vasthouden. Blijf nog maar even liggen op het bovenste schapje. Op een dag. Op een lentedag laat ik je gaan.”

De Nederlandse Carolien Frijns woont in België, maar voelt zich ook thuis in Spanje. In Stille confetti, haar literair debuut, deelt ze korte fragmenten over de kleine en grote dingen in het leven. Haar mooiste gesprekken voert ze tijdens het ‘tooghangen’. Waar voel je je geworteld, verbonden en geborgen in onze woelige wereld, een thema dat ruimschoots aandacht krijgt… en terecht. Naast haar verhalen over taal, politiek en het genot van vermout drinken met mensen die ze graag ziet, is er ook plaats voor de natuur, poezen en een intens gemis van een dierbare.

Ik heb genoten van Stille confetti! Carolien Frijns heeft een zeer mooie en poëtische schrijfstijl. Ze speelt met taal en kan vaak met weinig woorden zoveel zeggen. Maatschappelijke thema’s worden subtiel uitgediept en zetten je aan tot reflectie. ‘Geboortegrond’ loopt als een rode draad door dit boekje en mondt uit in fragmenten over gemis, nostalgie en heimwee. Vooral de fragmenten over het gemis van haar moeder vond ik zo mooi, zo subtiel en raak. En toch blijft het steeds luchtig! Carolien Frijns strooit haar hersenspinsels uit als confetti, een fijn feestje!

Stille confetti is een boekje om binnen handbereik te houden. Bij het herlezen van een paar fragmenten werd ik weer getroffen door haar woorden. Sommige passages boeiden mij natuurlijk meer dan andere, net zoals de momenten in het leven. Maar het is telkens weer aangenaam om nieuwe dingen te ontdekken tussen de woorden van Carolien Frijns en de zachte illustraties van Maïté Baillieul!