Ken Follett brent de prehistorie tot leven

‘Cirkel der dagen’ was mijn eerste kennismaking met Ken Follett, en meteen een indrukwekkende. De auteur neemt je mee naar Groot-Brittannië in de 25ste eeuw voor Christus, naar een wereld van rituelen, houten en stenen cirkels en de eerste gemeenschappen die monumenten bouwden om tijd en seizoenen te duiden.

Centraal staan Seft, de jongste zoon van een vuursteenhandelaar, en Joia, een priesteres in wording. Seft probeert zich los te maken van zijn harde opvoeding en ontwikkelt zich tot een zeer goede ambachtsman. Joia is nieuwsgierig en vastbesloten haar plaats binnen de priesteressen eervol in te vullen. Haar fascinatie voor de heilige cirkels trekt haar steeds dieper in een wereld van kennis, rituelen en keuzes die het lot van haar gemeenschap bepalen. Het hart van de roman is natuurlijk de bouw van het Monument, de vroege voorloper van Stonehenge. Seft levert het vakmanschap, Joia de rituele betekenis. Follett toont overtuigend hoe praktische vaardigheid en spiritueel inzicht elkaar versterken.

In deze historische roman wordt de prehistorische samenleving sterk neergezet. Ken Follett schetst een wereld waarin arbeid, traditie en onderlinge afhankelijkheid bepalend zijn. Soms neemt hij ruim de tijd voor details, wat het tempo vertraagt, maar die vertraging geeft juist inzicht in het leven van een gemeenschap. Zo zijn er steeds veel spanningen tussen boeren, herders, boswachters en mijnwerkers. Hoewel feiten en fictie worden gecombineerd, toch voelt het verhaal heel realistisch aan. Ik merkte wel op dat er veel overbodige komma’s in de tekst staan en dat de vertaling en spelling niet altijd correct waren, wat natuurlijk spijtig is.

‘Cirkel der dagen’ is soms wat uitvoerig. Maar Ken Follett brengt de prehistorie tot leven en biedt een toegankelijk tijdsbeeld dat geschiedenis en verhaal mooi in balans houdt. Een boeiende eerste kennismaking met zijn werk!