Kristin Hannah geeft de vrouwen die in de Vietnam oorlog waren een stem.

Af en toe lees je een boek die je vastgrijpt meeneemt je laat denken.
Dat is Kristin Hannah zeker gelukt met de vergeten vrouwen.
In het boek volg je Frances McGrath in haar jonge leven. Als een meisje en een vrouw in de dop. Door de zin Vrouwen kunnen ook helden zijn maakt ze een keuze die niet word begrepen en haar leven doet veranderen. Je volgt Frances als verpleegkundige naar Vietnam.
In de vergeten vrouwen. Geeft Kristin Hannah de vrouwen die in de Vietnam oorlog waren een stem. Daar waar de leerboeken stoppen met er was een oorlog in Vietnam en de Amerikanen verloren. Word je meegenomen in een wereld die niet wordt verteld. Het verhaal achter een vrouw in de oorlog. Zij die levens redden.
Ze neemt je mee naar de locaties of je er zelf bij ben.


“Om 12.00 uur gingen ze naar een kleine bistro in Franse stijl, met witte tafelkleden, geüniformeerde obers en verse bloemen; Frankie werd getroffen door de ongerijmdheid dat deze plek bestond in een
land dat door oorlog werd verscheurd. Het was alsof ze op de een of andere manier door een magische poort waren gestapt die terug in de tijd leidde.”


Zo precies met details die het echt maken.
Daar waar het meestal over een man gaat staan hier de vrouwen in de schijnwerpers. Met een traan een lach. Hoop en herkenning. Is dit een boek die al die vrouwen een stem geeft. Een boek die voor jonge vrouwen de kracht kan geven te blijven strijden voor gelijkheid. Maar ook voor al die niet gelijk worden behandeld. Het verhaal grijpt je aan. Heel bewust las ik niet meer in de namiddag of avond en moest ik elke keer, als ik stopte met lezen, weer even aarde in de wereld van nu.
Dit boek is niet zo maar even een verhaal dit is een verhaal dat je grijpt. En hopelijk door heel veel mensen gelezen gaat worden zodat we nooit vergeten, hun eren ook als je tegen een oorlog bent je kan niet tegen de verpleegsters zijn.

Maar zit je zelf niet goed in je fel en lees je niet veel van dit soort boeken, denk aan Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens, wacht dan even met lezen dat je sterk in je schoenen staat, zoek hulp als nodig. Tegenwoordig hoeven we het niet meer alleen te doen en al helemaal niet meer te zwijgen.

Voor alle verpleegsters, rode kruis medewerkers en iedereen in de gezondheidszorg en die mensen die zich inzetten voor zij die zelf niet kunnen, jullie maken het leven leefbaar ook als de omstandigheden verschrikkelijk zijn dank jullie wel.