aangrijpend debuut

Het leven van enkele jonge twintigers, hun familie en direct omgeving wordt op z'n kop gezet na een vreselijk ongeluk.
Het boek begint meteen met een heftige proloog vol actie en zorgt ervoor dat je direct meer wil weten. Het verhaal verloopt vervolgens chronologisch, met in het begin heel af en toe een stukje uit het verleden zodat je wat meer achtergrond krijgt, en bestrijkt zo'n twee jaar.
Verschillende personages komen aan het woord, telkens vanaf de ik-vorm. In het begin was het even wennen voor me dat alle personages in de ik-vorm geschreven zijn; wie is aan het woord en wat is de relatie met de andere personen. Gelukkig wordt er steeds een aanduiding gegeven wie aan het woord is en na een aantal stukken had ik de onderlinge relaties door. Uiteindelijk vind ik dat het zelfs heel goed is er gekozen werd om de ik-vorm te gebruiken omdat ik als lezer me heel dicht voelde staan bij de personages. Je krijgt op die manier niet enkel de dialogen mee, maar ook hun gedachten, hun twijfels, hun bezorgdheden en vooral datgene wat niet uitgesproken wordt.
Het verhaal gaat niet enkel om het herstel van profwielrenner Mathijs, alhoewel hij vrij centraal staat, maar ook over de worstelingen van de andere personages van zowel voor als na het ongeval, de verhoudingen binnen de groep, of gezin, het omgaan met verlies, relaties die al dan niet onder druk komen te staan,...
Je merkt dat de schrijfster heel veel research heeft gedaan en voor mij toch een perfecte mix weet te vinden tussen de impact van het ongeluk en genoeg aandacht heeft voor het uitwerken van de verschillende personages en hun verhaal.
Een aangrijpend realistisch verhaal dat versterkt wordt door het te lezen vanuit verschillende personen, maar er zit méér in dan alleen de impact van het ongeval en dat heeft de schrijfster heel goed verwerkt.