Lezersrecensie
Een jonge detective in de Indiase sloppenwijk
Huist er een echte detective in Jai?
Jai kijkt graag naar programma’s zoals Police Patrol en hij denkt dat hij ook best een goede detective zal zijn. Wanneer een klasgenootje verdwijnt, besluit hij die verdwijning te onderzoeken. Samen met zijn vrienden Pari en Faiz, die hem mogen assisteren, gaat hij aan de slag.
Al snel verdwijnt er nog een kind. De politie neemt deze verdwijningen totaal niet serieus, en steekt geen hand uit. Alhoewel de ouders van Jai niet willen dat hij rondzwerft in deze gevaarlijke tijd, blijft hij toch op pad gaan. Hij weet namelijk zeker dat hij de verdwenen kinderen terug zal vinden.
“Ik kijk goed naar het gezicht van Kwart om te zien of hij zich betrapt voelt, want een goede politieagent of detective kan aan de manier waarop iemand met zijn ogen knippert of zijn lippen verstrakt zien of er gelogen wordt.” Deepa Anappara
Er verdwijnen steeds meer kinderen en het lijkt ook steeds dichterbij te komen. Zullen Jai en zijn vrienden er achter komen waar de kinderen zijn en wat er met ze is gebeurd?
Djinn patrouille op de Paarse Lijn van Deepa Anappara toont het harde leven in de sloppenwijken van India door de ogen van de 9-jarige Jai, die daar opgroeit.
Deepa Anappara is geruime tijd als journalist werkzaam geweest in India, waar ze veel jongeren uit de allerarmste gebieden heeft gesproken. Zo heeft ze hun weerbaarheid leren kennen, maar ze heeft daar ook ontdekt hoe ontzettend veel vermiste kinderen er zijn. Door dit alles is uiteindelijk deze roman ontstaan.
Djinn patrouille op de Paarse Lijn wordt grotendeels verteld vanuit het personage van Jai. Hier en daar wordt ook een stukje door de vermiste kinderen verteld, en er worden wat volksvertellingen in het verhaal verwerkt.
Eigenlijk lees je een behoorlijk zwaar verhaal, vanuit het perspectief van een kind. Dit maakt het een bijzondere vertelling van heftige thema’s, gezien door kinderogen. Misschien dat ik hierdoor, ondanks het mooie verhaal, toch een klein beetje emotie miste.
De auteur zet de zwaarte van het leven in de Indiase sloppenwijk op indrukwekkende wijze op papier. Het gevecht om elke dag te overleven in armoede. De strijd om serieus genomen te worden. De onrust tussen culturen en een politie die de arme bewoners niet serieus neemt en zelfs afperst. Iedereen kent iedereen in de wijk van Jai, waar zowel veel gemeenschapszin als veel wantrouwen bestaat.
Djinn patrouille op de Paarse Lijn van Deepa Anappara is een roman over de grote problemen die de bevolking van de arme Indiase wijken elke dag tegemoet moeten treden. Maar het is ook het verhaal van Jai die, op zijn eigen kinderlijke wijze, één van die problemen probeert op te lossen. Ik geef dit boek 3.5 sterren.
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.
Jai kijkt graag naar programma’s zoals Police Patrol en hij denkt dat hij ook best een goede detective zal zijn. Wanneer een klasgenootje verdwijnt, besluit hij die verdwijning te onderzoeken. Samen met zijn vrienden Pari en Faiz, die hem mogen assisteren, gaat hij aan de slag.
Al snel verdwijnt er nog een kind. De politie neemt deze verdwijningen totaal niet serieus, en steekt geen hand uit. Alhoewel de ouders van Jai niet willen dat hij rondzwerft in deze gevaarlijke tijd, blijft hij toch op pad gaan. Hij weet namelijk zeker dat hij de verdwenen kinderen terug zal vinden.
“Ik kijk goed naar het gezicht van Kwart om te zien of hij zich betrapt voelt, want een goede politieagent of detective kan aan de manier waarop iemand met zijn ogen knippert of zijn lippen verstrakt zien of er gelogen wordt.” Deepa Anappara
Er verdwijnen steeds meer kinderen en het lijkt ook steeds dichterbij te komen. Zullen Jai en zijn vrienden er achter komen waar de kinderen zijn en wat er met ze is gebeurd?
Djinn patrouille op de Paarse Lijn van Deepa Anappara toont het harde leven in de sloppenwijken van India door de ogen van de 9-jarige Jai, die daar opgroeit.
Deepa Anappara is geruime tijd als journalist werkzaam geweest in India, waar ze veel jongeren uit de allerarmste gebieden heeft gesproken. Zo heeft ze hun weerbaarheid leren kennen, maar ze heeft daar ook ontdekt hoe ontzettend veel vermiste kinderen er zijn. Door dit alles is uiteindelijk deze roman ontstaan.
Djinn patrouille op de Paarse Lijn wordt grotendeels verteld vanuit het personage van Jai. Hier en daar wordt ook een stukje door de vermiste kinderen verteld, en er worden wat volksvertellingen in het verhaal verwerkt.
Eigenlijk lees je een behoorlijk zwaar verhaal, vanuit het perspectief van een kind. Dit maakt het een bijzondere vertelling van heftige thema’s, gezien door kinderogen. Misschien dat ik hierdoor, ondanks het mooie verhaal, toch een klein beetje emotie miste.
De auteur zet de zwaarte van het leven in de Indiase sloppenwijk op indrukwekkende wijze op papier. Het gevecht om elke dag te overleven in armoede. De strijd om serieus genomen te worden. De onrust tussen culturen en een politie die de arme bewoners niet serieus neemt en zelfs afperst. Iedereen kent iedereen in de wijk van Jai, waar zowel veel gemeenschapszin als veel wantrouwen bestaat.
Djinn patrouille op de Paarse Lijn van Deepa Anappara is een roman over de grote problemen die de bevolking van de arme Indiase wijken elke dag tegemoet moeten treden. Maar het is ook het verhaal van Jai die, op zijn eigen kinderlijke wijze, één van die problemen probeert op te lossen. Ik geef dit boek 3.5 sterren.
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.
1
Reageer op deze recensie
