Een prachtige briefroman

Alles begint met een brief. Een brief geschreven door een zekere Angela met de vraag wat het hoofdpersonage precies voor haar vader betekend heeft. Vivian, de protagonist van het verhaal, besluit deze vraag te beantwoorden in een brief waarin ze haar biografie aan Angela toevertrouwt.

Het verhaal begint in 1940. Nadat de negentienjarige Vivian besluit om te stoppen met studeren aan de prestigieuze Vassar universiteit weten haar ouders niet wat ze met haar aan moeten. Uiteindelijk beslissen ze om haar naar haar tante Peg te sturen. Tante Peg runt het Lily Playhouse, een vervallen theater in Manhattan, New York. Vivians ouders hopen dat ze hier weer bij zinnen komt en beseft dat haar leven zo slecht nog niet is. Het tegengestelde gebeurt echter en Vivian voelt zich meteen thuis in de extravagante theaterwereld van de revuemeisjes, acteurs en filmsterren. Het leven in de theaterwereld is echter niet altijd rozengeur en maneschijn. Wanneer Vivian het onderwerp wordt van een schandaal dat ze zelf veroorzaakt staat haar wereld op zen kop. Het verhaal verandert van een feelgood roman in een gelaagde roman waarin zowel plaats is voor vreugde als verdriet.

Dat het antwoord op Angela’s vraag complex is blijkt uit de 512 bladzijden tellende briefroman die Elizabeth Gilbert schreef. Het antwoord krijg je pas aan het einde, maar het verhaal dat eraan vooraf gaat is zeker het lezen waard! Je maakt kennis met Vivian, een jonge vrouw die na het leven in kostscholen het gevoel heeft dat ze eindelijk vrij is om te doen wat ze wil (en met wie ze wil). Daarnaast leer je ook allerlei excentrieke personages kennen zoals haar tante Peg, de revuemeisjes, haar oom Billy… Veel van de vrouwelijke personages die Gilbert in haar roman opneemt hebben het niet hoog op met de standaarden die de maatschappij hen oplegt. Ze doen wat ze willen en gaan op zoek naar hun eigen plek in de wereld. New York is de plek waar veel van deze meisjes elkaar ontmoeten, elkaar weer kwijt raken, en hun eigen plek vinden. Al deze boeiende personages zorgen ervoor dat je geen minuut het gevoel krijgt dat het boek (ondanks de 512 bladzijden!) te lang is. Het is ook niet te kort. Het is perfect.

Dat het verhaal zo boeiend is heeft ook veel te maken met de schrijfstijl van de auteur. Gilbert schrijft zonder veel moeilijke woorden, maar weet toch schitterende zinnen uit haar mouw te toveren. Dit boek is wel vooral weggelegd voor lezers die houden van lange, beeldige beschrijvingen. Vivian is immers een naaister en beschrijft elke jurk tot in de kleinste details. Prachtig was dat! Het is echter ook een boek dat zowel romantiek als diepgang heeft, maar ook schandalen en taboes niet uit de weg gaat.