een fijne feelgood

Na een succesvolle carrière in de IT wereld, verhuisde Clare Marchant van de grote stad naar het rustigere Norfolk waar ze een relaxter leven wilde opbouwen samen met haar echtgenoot en kinderen. Haar eerste historische roman Het mysterie van Lutton Hall werd goed ontvangen door het lezerspubliek en al gauw werd ze fulltime auteur. Met haar derde roman De dochter van de kaartenmaker neemt Clare haar lezers mee naar de zestiende eeuw en dit van Amsterdam tot in Londen. De geschiedenis van deze periode spreekt mij aan en ik keek dan ook uit naar dit boek.

Nadat de jonge Freida in 1569 haar beide ouders verloor, door de gewelddadigheden van de Spanjaarden tegen de Hugenoten, vlucht ze via Antwerpen naar Londen. Onderweg leert ze Willem kennen, kapitein en piraat. Ze worden verliefd op elkaar, waarna ze snel in het huwelijksbootje stappen.

In Antwerpen had Freida van haar oom Abraham Ortelius geleerd om landkaarten te maken. Ze blijkt hier uitzonderlijk getalenteerd in te zijn, waardoor ze in Londen dan ook snel de aandacht van koningin Elisabeth I trekt. De koningin wil dat ze een bijzondere kaart maakt voor niemand minder dan Francis Drake. Deze kaart dient hem te beschermen tegen de Spanjaarden. Zo komt Freida weer in gevaar… .

2022, Hay-on-Wye, Robyn werkt in de antieke kaartenwinkel van haar vader en vindt per toeval een zestiende-eeuwse kaart. Ze besluit op onderzoek te gaan om de herkomst van de kaart te achterhalen en komt zo een eeuwenoud geheim te weten.

De dochter van de kaartenmaker is een mooie historische roman en was voor mij een aangename leeservaring. Dit vooral omdat het verhaal van Freida fascinerend is en je vanaf de eerste pagina wil weten hoe het met haar zal aflopen. Doch zijn er een paar storende elementen in het boek geslopen. Eén daarvan is de slechte en slordige vertaling, af en toe dacht ik zelfs dat ik met een slechte google-translate te maken had. Zo kan ik mij niet voorstellen dat het reeds in 1580 mogelijk was elkaar te bellen. De Engelse termen ‘To call up’ of ‘to call someone’ heeft meerdere betekenissen naast het ‘opbellen’ van iemand.

Het verhaal zelf bestaat uit twee verschillende verhaallijnen. Het verleden waarbij we Freida leren kennen en heden waarbij we het verhaal van Robyn volgen die een moeilijke periode aan het meemaken is. Ze verwerkt namelijk het verlies van Nate, wat op zich wel een mooi verhaal heeft, maar jammer genoeg niet past binnen deze. Het brengt geen enkele meerwaarde en bovendien kwam hierdoor Robyns queeste naar de afkomst van Freida’s kaart te veel op de achtergrond te staan. Wat jammer is, want het is fascinerend hoe men de herkomst van oude middeleeuwse documenten en kaarten probeert te achterhalen. Dit had de auteur zoveel beter kunnen uitwerken. De auteur heeft een uitgebreide research gedaan en ik vind het wat zonde dat ze deze wat teniet doet door het verhaal over Nate erbij te halen. Al haar kennis had ze beter gebruikt om de zoektocht naar afkomst van de kaart gedetailleerder weer te geven.

Clare Marchant heeft een fijne, aangename schrijfstijl en ze weet de spanning er in te houden. Vanaf de eerste pagina wordt je dan ook in het verhaal gezogen. Zestiende eeuws Londen werd op een realistische manier beschreven en intrigeerde mij. Ik zal zeker nog boeken over deze periode in Engeland lezen.

Het verhaal begint in Amsterdam wanneer de Spanjaarden de Hugenoten verdreven. Hier miste ik dan weer wat extra achtergrondinformatie die de auteur had kunnen opvangen door een korte proloog toe te voegen, met de geschiedenis kort weergegeven. Ook achteraan het boek was er niet echt een nawoord waarbij er extra uitleg gegeven wordt over de waargebeurde feiten in het boek, waardoor ik toch wat op mijn honger ben blijven zitten.

Voor mij is De dochter van de kaartenmaker noch een feelgood noch een historische roman. Voor een feelgood zijn de aangekaarte thema’s niet luchtig genoeg en voor een historische roman is het te oppervlakkig. Ik zou het dan ook eerder omschrijven als een boek om op een rustige zondagmiddag in de luie zetel te lezen zonder veel over na te denken.