Lezersrecensie
Vroeger woonden wij hier
Marcus Kliewer is auteur en maakt stop-motionfilms. ‘Vroeger woonden wij hier’ begon als een kortverhaal op Reddit, waar het werd benoemd tot Scariest Story of 2021. Ook is het verkozen tot Goodreads Best Horror Novel of the Last 5 Years. Een verfilming op Netflix is in de maak.
‘Vroeger woonden wij hier’ is het thrillerdebuut van Marcus Kliewer. Charlie en Eve hebben een goedkoop, vervallen oud pittoresk huis in de bergen gekocht, met als doel het opknappen ervan en het dan voor een betere prijs weer verkopen. Op een dag staat er een man voor de deur, hij vertelt dat hij vroeger in dit huis woonde en wil het huis graag aan zijn familie laten zien. Zodra het gezin binnen is gebeuren er onverklaarbare dingen, en wanneer Charlie dan ook nog verdwijnt verliest Eve haar grip op de realiteit. Gebeuren deze dingen echt of is ze langzaam gek aan het worden?
Vanaf het begin sleept de auteur je mee in een geheimzinnig mysterieus verhaal. We dwalen mee door het huis, voelen de onmacht van Eve om de opdringerige familie de deur uit te zetten. We leven met haar mee als ze weer een verandering in het huis ontdekt en aan zichzelf gaat twijfelen. Toch verandert het verhaal ineens en beginnen er steeds meer vage dingen te komen, vaag in de zin van het draadje even kwijt te zijn en alles niet meer goed kunnen volgen. Af en toe weidde de auteur nogal veel uit in detail waardoor de vaart uit het verhaal ging. De plot is goed bedacht, maar er blijven nog veel losse eindjes hangen, en ik bleef uiteindelijk toch met een ontevreden gevoel zitten. Ook was het nooit echt creepy, gingen mijn haren niet recht omhoog staan, het echte horrorgevoel bleef uit. Misschien dat de film meer tot zijn recht komt, het boek deed dat in ieder geval voor mij niet.
Mijn dank gaat uit naar Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het verstrekken van het recensie-exemplaar.
‘Vroeger woonden wij hier’ is het thrillerdebuut van Marcus Kliewer. Charlie en Eve hebben een goedkoop, vervallen oud pittoresk huis in de bergen gekocht, met als doel het opknappen ervan en het dan voor een betere prijs weer verkopen. Op een dag staat er een man voor de deur, hij vertelt dat hij vroeger in dit huis woonde en wil het huis graag aan zijn familie laten zien. Zodra het gezin binnen is gebeuren er onverklaarbare dingen, en wanneer Charlie dan ook nog verdwijnt verliest Eve haar grip op de realiteit. Gebeuren deze dingen echt of is ze langzaam gek aan het worden?
Vanaf het begin sleept de auteur je mee in een geheimzinnig mysterieus verhaal. We dwalen mee door het huis, voelen de onmacht van Eve om de opdringerige familie de deur uit te zetten. We leven met haar mee als ze weer een verandering in het huis ontdekt en aan zichzelf gaat twijfelen. Toch verandert het verhaal ineens en beginnen er steeds meer vage dingen te komen, vaag in de zin van het draadje even kwijt te zijn en alles niet meer goed kunnen volgen. Af en toe weidde de auteur nogal veel uit in detail waardoor de vaart uit het verhaal ging. De plot is goed bedacht, maar er blijven nog veel losse eindjes hangen, en ik bleef uiteindelijk toch met een ontevreden gevoel zitten. Ook was het nooit echt creepy, gingen mijn haren niet recht omhoog staan, het echte horrorgevoel bleef uit. Misschien dat de film meer tot zijn recht komt, het boek deed dat in ieder geval voor mij niet.
Mijn dank gaat uit naar Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het verstrekken van het recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie
