Jij bent het licht

Mia reist naar Tasmanië om Jo te bezoeken, de enige bij wie ze zich als kind veilig voelde. Jo is verlamd na een beroerte en kan niet meer praten. Mia vermoedt dat er meer aan de hand is, zeker wanneer ze ontdekt dat Jo betrokken was bij een actiegroep tegen de bouw van een luxehotel waar ooit een berucht jongensinternaat stond.

Mia’s broer Max woonde een tijd op dat internaat. Hij heeft inmiddels een boek geschreven over zijn jeugd, waardoor alles wat Mia dacht te weten over haar eigen verleden in een ander licht komt te staan. Het verleden blijkt nog springlevend.

Mia gaat op onderzoek uit en raakt verstrikt in een web van manipulatie en leugens. Een duister geheim dringt zich met geweld naar de oppervlakte.

Dit verhaal heeft twee verhaallijnen. Zo volgen we Mia, die naar Tasmanië reist om Jo te bezoeken. Ze is daar als kind opgegroeid en Jo was een hele lieve vrouw waarbij ze altijd terecht kon. Alleen heeft Jo een beroerte gehad en kan ze niet meer praten.

Ook is ze weer terug naar Tasmanië gekomen om achter de waarheid van vreselijke dingen te komen. Gebeurtenissen waar haar broer Max mee te maken heeft gehad.

Max is het andere personage waar je heel veel over te weten komt. Je leest over vroeger. De opvoeding van Mia en hem. Hoe hij naar het internaat gestuurd wordt en daar dus uiteindelijk vreselijke dingen heeft moeten meemaken en heeft ondergaan.

Vooral deze stukken vond ik erg heftig en heel boeiend om te lezen. Ook de zoektocht van Mia was natuurlijk interessant, maar de stukken met Max maakten veel indruk. Het blijkt dat er een hoop leugens boven water komen.

Ik vond dit een meeslepend verhaal. Het is een psychologische thriller, maar het bevat ook genoeg drama. Het verhaal is langzaam opbouwend, maar enorm prettig om te lezen en het bleef eigenlijk continu boeiend. De afwisseling tussen Mia en Max was ook heel fijn.

Marion Pauw schrijft altijd erg fijne verhalen en ik kijk nu al uit naar haar volgende boek!