Een verhaal dat zorgt voor een lach en een traan...

Callie (34) runt de koffiebar van haar beste vriendin Grace. Zij is verongelukt door een dronken bestuurder. Ze denkt nog vaak aan haar, maar probeert haar leven weer op de rit te krijgen. Hoewel ze eigenlijk opgeleid is tot ecoloog, heeft ze nog niet de juiste baan gevonden. Ze dacht in Piers de liefde van haar leven te zien, maar hij bleek meer van zichzelf te houden. Dat zorgt ervoor dat ze nu ietwat huiverig tegenover mannen is. Toch kijkt ze erg uit naar de bezoekjes van Joel; een knappe man die steeds vaker in de koffiebar komt.

Joel is een lieve man maar erg bang voor de liefde. Hij probeert aantrekkelijke vrouwen uit de weg te gaan. Hij heeft namelijk een groot geheim dat hij met niemand wil delen. Wanneer Joel en Callie elkaar leren kennen, voelen ze beiden een enorme aantrekkingskracht. Hoewel Joel afstand probeert te houden, is de liefde voor elkaar te sterk. Joel stimuleert Callie om haar dromen na te jagen. Hoe dubbel kan dit zijn…
Het grote geheim van Joel speelt hun parten. Is hun liefde zo sterk dat ze deze storm kunnen trotseren? Of zullen ze elkaar juist door de liefde los moeten laten?

De schrijver vertelt het indrukwekkende verhaal vanuit het perspectief van Callie en Joel; niet specifiek over hetzelfde moment, maar wel chronologisch. Het verhaal is ingedeeld in vier delen en een epiloog. De schrijver neemt de tijd om beide karakters goed te beschrijven, zodat je als lezer de personen goed leert kennen en beide in je hart sluit. Het uitdiepen van het ingewikkelde leven van Joel is goed gelukt. Je leeft als lezer zo met Joel mee. Je hoopt zo dat hij een stabiele man wordt en je gunt hem een stabiele relatie met Callie. Ze hebben zoveel liefde en passie voor elkaar. De spanning wordt niet altijd opgebouwd (bijvoorbeeld bij een romantisch moment) en dat is een klein minpuntje. De verhaallijn is echter zo origineel bedacht én doordacht, dat ik dit verder niet als een gemis heb ervaren. Zelden heb ik zo’n ontroerend en aangrijpend verhaal gelezen (ook al heb ik het idee dat het een fictieverhaal is). Doordat het voor een groot deel over Callie en Joel gaat, en pas later én korter over Finn, heb ik een minder warm gevoel bij Finn terwijl dat eigenlijk onterecht is.

Het boek is erg dik en zorgt dus voor veel uren leesplezier. Het lettertype is wat aan de kleine kant, maar gezien de dikte van het boek is dat een begrijpelijke keuze. Eigenlijk zat ik zo in het verhaal dat ik pas aan het einde bedacht dat het een prachtige film zou kunnen zijn. Pas aan het eind (de binnenflap van de kaft) las ik dat de filmrechten verkocht zijn. Ik ben daardoor erg benieuwd geworden hoe de film gaat worden. Op de kaft staat ‘De mooiste liefdesroman die je dit jaar zult lezen’ en daar komt het toch aardig in de buurt.

Een hartverscheurend, maar mooi liefdesverhaal dat zorgt voor een lach én een traan….