Fijn tussendoortje dat zeker nog langer had mogen duren

Ik mocht meedoen aan de blogtour voor ‘Geluk met een slokje whisky’ van Simoné Steenkamp. Al veel lovende reacties gelezen, dus was ik al heel benieuwd voordat ik begon.

‘Geluk met een slokje whisky’ is een tussendoortje dat gaat over Milou, die een oud huisje erft van een oom die ze nauwelijks kende. Dat huis bevindt zich in de ruige, betoverende Schotse Hooglanden en Milou hoeft niet lang na te denken. Ze laat alles achter en vertrekt. Wat begint als een ontsnapping aan haar verleden, groeit uit tot een reis naar rust, antwoorden en misschien zelfs liefde.

Omringd door de prachtige natuur, de geur van houtvuur en het gekraak van oude vloerdelen begint Milou het huisje op te knappen. Ze begint zich thuis te voelen in het Schotse dorpje met de warme bewoners, verborgen verhalen en lange avonden in de lokale pub. Maar onder het idyllische oppervlak ontdekt ze sporen van een verleden waar niemand over wil praten. Waarom liet haar oom juist háár dit huisje na?

En dan is er Colin -mysterieus, charmant en net zo onvoorspelbaar als het Schotse weer. Durft Milou haar hart opnieuw open te stellen?

----

Ook deze keer is het mijn eerste kennismaking met deze schrijfster en wederom werd ik verrast. Een heel aangename schrijfstijl en de verschillende situaties werden zodanig beschreven dat ik ze voor mijn ogen zag passeren.

Simoné neemt je mee naar de Schotse Hooglanden en zorgt ervoor dat je niet alleen Milou maar ook de lokale bewoners in je hart sluit. Heel mooi tussendoortje waar een veelheid aan emoties in vervat zit. Af en toe een lachje, maar ook af en toe een traan bij dit tussendoortje.

Het had voor mij zeker nog langer mogen duren, wat alleen maar wil zeggen dat ik hier enorm van genoten heb. Jammer genoeg lust ik geen whisky, maar dit is echt een tussendoortje dat je onder een dekentje op de bank met een glaasje whisky kan doorbrengen.

Dankjewel Sominé Steenkamp en De Verhalenfabriek voor het recensie-exemplaar en mijn deelname aan de blogtour.