Spannend derde deel in de Renske Nijland-reeks

Ik doe mee met de blogtour voor ‘Vergiftigd’ van Tamara Onos, geselecteerd door De Crimecompagnie.

‘Vergiftigd’ is het derde deel in de Renske Nijland-reeks van haar. Ik heb de vorige twee delen nog niet gelezen, dus benieuwd of dit een andere ervaring geeft dan de andere recensenten. Het voorstukje beloofde een spannende thriller te worden.

Het verhaal begint in een eeuwenoude grafkelder, waar een gloednieuwe doodskist aangetroffen wordt. Renske Nijland, een expert in gevaarlijke stoffen, wordt ingeschakeld om het mysterie te ontrafelen, maar al snel stuit ze op heftige weerstand en bedreigingen. Wat heeft haar vader, die ze al jaren niet heeft gezien, met deze zaak te maken? Wanneer Renske de schokkende waarheid ontdekt, brengt ze zowel haar eigen leven als dat van haar vader in gevaar…

---

Het is mijn eerste kennismaking met Tamara Onos, dus was heel benieuwd naar haar schrijfstijl en/of het thema me ook zou liggen. Ik vind dat Tamara een heel prettige schrijfstijl heeft. De korte hoofdstukken maken dat je heel snel door het boek vliegt. Je wordt er wel van in het begin ingegooid en er komen heel veel verschillende contexten en personages aan bod. Maar dit lost zich na een tijdje wel op en na een aantal hoofdstukken ontdek je hoe de verschillende contexten zich tot elkaar verhouden. Mogelijks kan dit ook komen doordat ik het derde deel als eerste lees en de andere personages misschien al beter gekend zijn.

In het begin wordt de spanning opgebouwd door een paar teasers te geven naar de vader, maar daarna gaat het even op een rustig tempo verder, om dan weer in spanning toe te nemen en je niet meer los te laten tot de laatste pagina. Het thema, het effect van bepaalde stoffen (ik mag natuurlijk nog niet te veel prijsgeven), maakte het ook wel boeiend en zorgde er soms voor dat ik de krop in de keel kreeg en een extra emotionele laag kreeg.

Aangename eerste ervaring met Tamara Onos en de andere delen komen hier ook zeker nog aan bod. Benieuwd of dit mijn beeld op het derde deel nog zou veranderen.

Wat denken jullie: Is het goed om de delen in volgorde te lezen of kan je ze heel makkelijk als standalone lezen?

Dankjewel De Crimecompagnie en Tamara Onos voor het recensie-exemplaar en mijn deelname aan de blogtour.