Ingenieus en meeslepend

Met “Win win Wunderkammer” schotelt Jan Van der Cruysse (voormalig woordvoerder van Brussels Airport en adviseur in crisiscommunicatie) zijn zesde misdaadthriller voor na de Bling bling en de Boem boem reeksen, die meermaals in de prijzen vielen.

Laura is een jonge ingenieur computerwetenschappen met een passie voor raadsels en cryptologie. Totaal onverwacht ontvangt ze een omslag met een duur vliegticket naar Californië en een ansichtkaart uit Utah met een raadselachtige boodschap. Afzender onbekend. Na wat twijfelen neemt haar nieuwsgierigheid de overhand en scheept ze in op de vlucht naar San Francisco. Het is het startschot van een reis in sneltreinvaart over 4 continenten waarbij de lezer frauduleuze Covidvaccins, nietsontziende mensenhandelaars en ampullen met een traag werkend neurotoxisch gif krijgt geserveerd. Maar wat is de link met Laura? Wie is haar opdrachtgever en wat wil hij van haar?

Jan Van der Cruysse heeft een wervelende schrijfstijl met een goed uitgebalanceerde mix van dialogen, beschrijvingen en actiescènes. Hij kruidt zijn boek met heel wat elementen uit de recente actualiteit, met een flinke portie humor. Ook is duidelijk dat er heel wat research aan te pas is gekomen. Door de vertelstijl wordt de lezer al van in het begin gegrepen door het verhaal dat hem meer dan 400 pagina’s in zijn ban zal houden.

De auteur zet verschillende verhaallijnen uit, die zich afspelen op verschillende momenten (met heel wat flashbacks) en continenten en ogenschijnlijk weinig met mekaar en met Laura te maken hebben. Hij maakt hierbij spitsvondig gebruik van heel wat cliffhangers. Maar lezers van zijn vorige boeken weten dat deze auteur een meester is in het opbouwen van een spannend verhaal waarbij hij de touwtjes strak in handen houdt in aanloop naar een finale waarin alles netjes samenkomt. Het feit dat er bij alle scènes in het boek een plaats en datum vermeld staan, helpt de lezer om het noorden niet te verliezen.

Een boek van Jan Van der Cruysse staat garant voor een kleurrijke mix aan personages, het ene al specialer dan het andere en er zitten er opnieuw een aantal bij waar een hoek af is (of zelfs meer dan dat). De manier waarop de hoofdpersonages worden neergezet maakt dat de lezer snel sympathie voelt. Dat is opmerkelijk, aangezien één van de hoofdpersonages door zijn daden eigenlijk als een zware crimineel geldt. Ook in dit boek worden personages voor onverwachte en voor de lezer verrassende keuzes geplaatst. Hoewel men dat in een misdaadthriller niet meteen verwacht, zijn de hoofdpersonages toch wat gelaagd en niet louter wit of zwart.

“Win win Wunderkammer” is een knap opgebouwde thriller met een internationaal kluwen van misleiding en geheimen, misdaden en wraak, waarin personages niet zijn wie ze voorwenden. De auteur weeft een ingenieus web vol meeslepende intriges waaruit ook voor de lezer geen ontsnapping mogelijk is.