Neem geen beste vriend, geen huisdier en kijk geen porno.

Joshua is de nerd van de school, maar heeft gelukkig dat Sergio, de kickbokser, ook van kunst houdt, en met name dan van de tekeningen die Joshua maakt. Ze worden vrienden en als vanzelfsprekend sluiten Lindsey en Daniël zich bij hen aan.
Het wordt ingewikkeld: waarom slaat Daniël iedereen in elkaar die met Lindsey naar bed wil, hoe komt Sergio toch aan zijn geld, en waar valt wie nu eigenlijk op?
Erna Sassen maakt een levendig geheel van het verhaal van de strubbelingen van vier tieners, voor wie het leven bestaat uit elkaar doorlopend de maat nemen in de relaties die ontstaan.

Het boek is volledig ADHD: het gaat maar door en gaat maar door. In korte en krachtige zinnen, en met een humor die er niet om liegt. Tekenend daarvoor is de passage waarin Joshua zijn broer Kobus vraagt om te draaien op een feestje met als thema 'lekkere wijven':

'Jezus man!' Nu werd ik echt kwaad. 'Ik ga toch niet als Beyoncé omdat ze zwart is! Ik ga omdat ze vrouw is, en mijn idool.'
'Maar je mag je niet zwart schminken!!!' schreeuwde hij.
'Dat ga ik ook helemaal niet doen, idioot! Denk je dat ik dom ben, of zo!?' brulde ik.
'O.' Hij was even stil. 'Oké...'
'Ik ga gewoon als roetveeg-Beyoncé.'
Ja.
Kan niet.
I know.
Hij hing meteen op.

En zo gaat het nog een tijdje door. Joshua ontdekt zichzelf, ontdekt Lindsey, maar ontdekt ook dat niet alles is wat hij denkt dat het is. En uiteindelijk eindigt het in vertwijfeling. Maar als lezer weet je inmiddels dat je geen beste vriend moet nemen, en geen huisdier. En je moet ook geen porno kijken.