Een verhaal dat langer had mogen duren

Jeroen Windmeijer schrijft over onderwerpen die me raken. Normaal gesproken dan, want met 'Offer' treedt hij buiten zijn comfortzone (denk ik) en schrijft hij een Young Adult-boek. Ook al gaat het deze keer niet over bijbelse personen, Delft of Jezuïeten, komt onmiskenbaar Windmeijers voorkeur voor het spirituele ook in dit boek naar voren.
Op Castlefest lopen vier jongeren rond die allemaal een eigen reden hebben om daar te zijn. De twee jongens in de groep zijn bezig met verliefd zijn en met Andrew Tate, terwijl de meisjes al grotere stappen hebben gezet op het gebied van volwassen worden en met name vanwege hun voorliefde voor wicca naar Lisse gekomen zijn.
Het offer aan de wickerman, een fantasiefiguur die aan het eind van Castlefest verbrand wordt en waarin iedere bezoeker zijn wensen, verlangens of (verboden?) gedachten mag plaatsen, staat centraal in het verhaal. Maar dat staat niet op zichzelf: Marcels voorliefde voor Andrew Tate raakt ook erg dat verhaal van die als monnik verklede man, die de rol van de vrouw in de Bijbel bekritiseerd. En het verhaal van de vrouwen die een monument voor heksen willen oprichten.
De novelle is uitermate geschikt voor jonge lezers: er is spanning, en zijn verhaallijnen en er wordt van jou als lezer iets verwacht. Het is alleen jammer dat het allemaal zo snel gaat: Windmeijers verhaal is origineel, kent zeker spanning en had van mij, met nog meer uitwerking, nog wel honderd bladzijden langer mogen duren.
Maar ach, het is een novelle, dus ik had het kunnen weten. Maar hopelijk kiest de schrijver in de toekomst bij een dergelijk romanidee voor een bredere en diepere uitwerking. Dat had dit verhaal écht verdiend!