Buitenstaander in het China van Mao

Selma ontmoet haar toekomstige Chinese man Chang Tsao in Cambridge, waar hij promoveert in de psychologie en zij Engels studeert. Het is liefde op het eerste gezicht. Chang is in Cambridge met een beurs en zal daarna via Hong Kong weer naar Peking reizen. Hij neemt Selma, inmiddels zijn vrouw en zwanger van hun tweede kind mee.

Het verhaal van Selma is de geschiedenis van het China onder Mao, maar dan vanuit het gezichtspunt van een vrouw die haar liefde achterna reist en eigenlijk niet zo erg bezig is met de politiek. Het is het verhaal van een samenleving waar alles gebaseerd is op een leugen om de grote leider tevreden te houden en van constante roer-om-momenten, die door bevolkingsgroepen benut worden om zich op een sociaal hoger plan te trekken. Een buitenstaander blijft altijd verdacht, en groepen die de macht hebben moeten op hun tellen passen want voor je het weet sta je buitenspel. Selma vindt haar weg in een samenleving die bol staat van de ongeschreven wetten, maar weet uiteindelijk zichzelf niet uit de klauwen van de Maoïsten te blijven.

En de buitenwereld? Die kijkt toe, vindt er misschien wat van, maar is vooral bezig met het schoonvegen van de eigen straat. Naast het tragische verhaal van Selma valt ook de lakse houding van de Nederlandse diplomatie in die tijd op. En ergens borrelt nog een klein beetje Nederlands koopmansopportunisme, als wordt verteld hoe de vader van Selma in de Tweede Wereldoorlog zijn inboedelverzekering opzegde, omdat alle inboedel gevorderd was, maar hij nog wel vijf jaar moest doorbetalen om de verzekering af te kopen.

Het verhaal van Selma speelt in de jaren ‘50 tot en met ‘70 van de vorige eeuw, maar delen van het verhaal zouden zich nu af kunnen spelen. Met andere hoofdpersonen, maar met hetzelfde gedrag tussen mensen: opportunisme, nepnieuws, handen wassen in onschuld. Iets met dat de geschiedenis zich herhaalt…

Een indrukwekkend boek!