Wondermooi

Jip wil bioloog worden. Of kunstenaar. Dat eerste vooral omdat de biologie dingen omschrijft waar Jip soms ook niet zo goed bijkan.
Maar belangrijker: Jip is verliefd. Op een nieuwe jongen uit de klas. De eerste jongen die Jip doet denken aan Oever, de jongen die Jip ontmoet als ze zeven zijn. De jongen die best veel heeft veranderd in het wereldbeeld van Jip. En uiteindelijk zoent Jip ook met de jongen. En wat er dan gebeurt...
Ludwig Volbeda schrijft een weergaloos boek waarin niets is wat het lijkt, of misschien nog beter: niemand is wie ie lijkt. Waar het vooral gaat om je eigen gevoel bij jezelf. En om het niet kunnen tekenen van een zelfportret. Omdat het nu eenmaal niet zo makkelijk is een zelfportret te tekenen als je zelf nog moet ontdekken wie je bent.