Veiligheid op kantoor is belangrijk

Kantoorhumor is niet per se origineel, maar wél als je Paulien Cornelisse het verhaal laat vertellen. In 'De verwarde cavia terug op kantoor' leven we mee met Cavia, die na een goulash-avontuur met haar vriend Enzo, er toch weer voor kiest op kantoor te werken. Ze gaat helpen op de communicatie en aanverwante zaken, ook al weten we na 190 bladzijden nog niet zo goed wat dat zijn.
Kantoren kennen een eigen cultuur, en al snel zijn leren we de personen kennen. Nou ja, de stereotypen dan. Het lukt Cornelisse goed een beeld neer te zetten van een kantoor waarin iedereen zijn eigen gang gaat, zijn eigen ding doet, zijn eigen allergieën heeft, en tóch met elkaar door een deur doet. Met meer dan grote regelmaat levert dat komische situaties op.
Maar gelukkkig gaat het niet alleen om bullshitjobs, als je dat soms zou denken. Cavia speelt uiteindelijk een spel van PR die anti-PR is, en die haar is ingegeven door een journaliste van een communicatieblad, die het eigenlijk ook niet wist. Dat zo ongeveer. Maar dan ironisch.
Buitengewoon grappig en goed leesbaar. Het is alsof Paulien Cornelisse het je allemaal live vertelt.