Lezersrecensie
Een prachtig Romeins Liefdesverhaal
Dit was mijn eerste boek van Emma Anna, maar ik weet nu al dit is zeker niet mijn laatste!
Ik heb al wel eerdere historische romans gelezen, maar eigenlijk altijd uit het vicoriaans-engelse tijdperk, dus dus was ook mijn eerste Romeins liefdesverhaal.
Ik was eigenlijk al vanaf het begin geïntrigeerd, Emma schrijft levensechte karakters, en je kan je ook meteen inbeelden hoe het leven er in die tijd uit heeft moeten gezien.
Het boek is vanuit 2 perspectieven geschreven die van Junia, de dochter van een rijke handelaar in een klein stadje aan zee vlakbij Rome. En Julius, wiens familie een slecht imago heeft. Hij probeert via Junia's vader een betere positie in het leger en de maatschappij te krijgen.
Het verhaal begint als Junia 5 jaar is en een onbezorgd leven lijdt, waarbij ze samen met de andere kinderen in de buurt vaak gaat zwemmen. Julius is dan al 25 jaar oud. Op een nacht wordt het huis van Junia overvallen, en Julius is degene die haar red. Hierdoor krijgen ze een speciale band.
Wanneer Junia opgroeit tot jongvolwassene verliest ze haar vader en Julius erft alles. En daardoor ook de zorgen voor Junia. Zij heeft nu de leeftijd bereikt waarop ze kan trouwen, maar hier nog niet aan toe is. Ondanks dat Julius ver weg is door zijn werk in het leger, schrijft ze hem brieven waarin ze hem smeekt geen toestemming te geven voor de verschillende huwelijken.
Als Julius uiteindelijk terugkomt, is Junia niet meer het kleine meisje uit zijn verleden. Ondanks dat hij al getrouws is en een zoon heeft, en het leeftijdsverschil met Junia, kan hij toch niets anders beslissen dan te scheiden van zijn vrouw, en Junia het leven te geven wat zij wilt en waarvan hij denkt de enige geschikte kandidaat voor te zijn.
Dan begint de volgende levensfase voor beide. Julius heeft al geleefd en alles meegemaakt, en door zijn daden in het leger, krijgt hij een mooie baan aangeboden in Rome. Junia die net is getrouwd, en wie nog moet leren wat het betekent om iemands vrouw te zijn in het Romeinse tijdperk, worstelt met haar gevoelens, de intimiteit, en hun nieuwe positie in Rome.
Ik las in het nawoord dat lezers Junia vaak als 'zacht' of 'zwak' beschreven. Maar ik vind het juist niet. Het leven in die tijd was hard en moeilijk. Vrouwen werden vaak expres 'dom' gehouden, en daarom vond ik het juist zo knap dat Junia niet met de eerste beste kandidaat trouwde, en voet bij stuk hield tot ze de man kreeg die ze wilde. Ook tijdens het huwelijk vertelde Julius haar niet altijd alles, maar ze merkte altijd aan hem dat er iets was, en hield voet bij stuk om de onderste steen boven te krijgen! Een sterk karakter zit hem niet altijd in het fysiek kunnen vechten of hard zijn, maar juist in het kunnen tonen van emoties, het niet opgeven van je eigen gevoelens en zorgzaam kunnen zijn voor anderen.
Ik heb al wel eerdere historische romans gelezen, maar eigenlijk altijd uit het vicoriaans-engelse tijdperk, dus dus was ook mijn eerste Romeins liefdesverhaal.
Ik was eigenlijk al vanaf het begin geïntrigeerd, Emma schrijft levensechte karakters, en je kan je ook meteen inbeelden hoe het leven er in die tijd uit heeft moeten gezien.
Het boek is vanuit 2 perspectieven geschreven die van Junia, de dochter van een rijke handelaar in een klein stadje aan zee vlakbij Rome. En Julius, wiens familie een slecht imago heeft. Hij probeert via Junia's vader een betere positie in het leger en de maatschappij te krijgen.
Het verhaal begint als Junia 5 jaar is en een onbezorgd leven lijdt, waarbij ze samen met de andere kinderen in de buurt vaak gaat zwemmen. Julius is dan al 25 jaar oud. Op een nacht wordt het huis van Junia overvallen, en Julius is degene die haar red. Hierdoor krijgen ze een speciale band.
Wanneer Junia opgroeit tot jongvolwassene verliest ze haar vader en Julius erft alles. En daardoor ook de zorgen voor Junia. Zij heeft nu de leeftijd bereikt waarop ze kan trouwen, maar hier nog niet aan toe is. Ondanks dat Julius ver weg is door zijn werk in het leger, schrijft ze hem brieven waarin ze hem smeekt geen toestemming te geven voor de verschillende huwelijken.
Als Julius uiteindelijk terugkomt, is Junia niet meer het kleine meisje uit zijn verleden. Ondanks dat hij al getrouws is en een zoon heeft, en het leeftijdsverschil met Junia, kan hij toch niets anders beslissen dan te scheiden van zijn vrouw, en Junia het leven te geven wat zij wilt en waarvan hij denkt de enige geschikte kandidaat voor te zijn.
Dan begint de volgende levensfase voor beide. Julius heeft al geleefd en alles meegemaakt, en door zijn daden in het leger, krijgt hij een mooie baan aangeboden in Rome. Junia die net is getrouwd, en wie nog moet leren wat het betekent om iemands vrouw te zijn in het Romeinse tijdperk, worstelt met haar gevoelens, de intimiteit, en hun nieuwe positie in Rome.
Ik las in het nawoord dat lezers Junia vaak als 'zacht' of 'zwak' beschreven. Maar ik vind het juist niet. Het leven in die tijd was hard en moeilijk. Vrouwen werden vaak expres 'dom' gehouden, en daarom vond ik het juist zo knap dat Junia niet met de eerste beste kandidaat trouwde, en voet bij stuk hield tot ze de man kreeg die ze wilde. Ook tijdens het huwelijk vertelde Julius haar niet altijd alles, maar ze merkte altijd aan hem dat er iets was, en hield voet bij stuk om de onderste steen boven te krijgen! Een sterk karakter zit hem niet altijd in het fysiek kunnen vechten of hard zijn, maar juist in het kunnen tonen van emoties, het niet opgeven van je eigen gevoelens en zorgzaam kunnen zijn voor anderen.
1
Reageer op deze recensie
