Een teruggehaald verleden

Soms moet er een generatie overheen gaan om de onderste steen boven te halen, dat gebeurt in dit boek wanneer een kleindochter haar idee de waarheid te achterhalen vorm geeft en doorgaat tot ze haar doel bereikt heeft. Het resultaat is een goed leesbaar verslag van de situatie nu en een geromantiseerd verhaal van het verleden wanneer haar echte opa en oma elkaar ontmoetten in Nederlands-Indië.

Natuurlijk speelt, behalve een liefdesgeschiedenis, de historie een belangrijke rol. Nederland en Nederlands-Indië hebben lange tijd een band vanwege de kolonisatie en zo gebeurde het dat Nederlandse mannen in contact konden komen met charmante inheemse vrouwen.

‘Hanna stond samen met haar vriendinnen op de kade. Met een hand boven haar ogen tuurde ze de horizon af. Het schip kon ieder moment zichtbaar worden. Het was het eerste marineschip dit jaar. De oorlog leek nog ver weg, maar kon ook ieder moment uitbreken.[…] Ze hadden hun mooiste sarong omgeslagen en hun haar in een mooie dikke wrong gebonden.’

Dit overkwam ook marinier Bas en Hanna, hevig verliefd leven ze ongehuwd samen, want trouwen mag pas wanneer Bas zijn dienstverband beëindigd heeft. Er is al een dochtertje, de tweede is op komst wanneer Bas opgepakt wordt, de Jappen bezetten het land en het horroscenario is begonnen. Onzekerheid, werken aan de Birmaspoorlijn en meer rampspoed zet de de scheiding in gang van de twee geliefden.

Hoe het kwam dat Bas doodgewaand werd en Hanna met een andere man in Nederland terecht kwam is te lezen in dit waargebeurde, deels geromantiseerd op feiten, boek. De lezer krijgt een inkijkje in de moeilijkheden die op het pad komen van mensen die hun vaderland moesten ontvluchten en zich vestigden in Nederland waar alles anders was en ze zich een plekje moesten zien te veroveren. Hoe anders zijn de gewoontes hier, mee eten kan hier alleen op afspraak, terwijl bij de Indische gezinnen er altijd een ruime hoeveelheid voedsel op tafel staat.

Familiebanden zijn sterk, ook al stam je niet van dezelfde vader, dat blijkt uit de eensgezindheid wanneer kleindochter Hilde, haar echte naam is Yvonne, de zoektocht naar haar echte doorzet. Inmiddels is het gezin van Hanna, dat inmiddels flink , is geëmigreerd naar Canada. De afstand is geen belemmering om de contacten te onderhouden. De oudste dochters van Hanna blijven in Nederland, hun halfbroertjes en zusjes verhuizen mee.

Voor wie iets meer wil weten hoe het eraan toeging tussen dit soort gemengde liefdesrelaties in Nederlands-Indië is dit een aanrader. De mooie beschrijvingen van de tropen, het gewone leven met zijn rangen en standen, het verschil tussen arm en rijk maken een mooi geheel van dit uitgelichte paar met hun vrienden. Vriendschap is tevens ook een van de thema’s zoals blijkt hoe zowel Bas als Hanna op de proef gesteld worden door tegenslag en noodlot. En het eerder genoemde thema van ontworteling is ook een eyeopener voor wie nog niet zo bekend is met het lot van deze groep mensen. De titel verraadt al iets over de manier waarop het wennen aan het vreemde, koude land geschiedt. Hulde voor de auteur die openhartig vertelt over haar familie.