Waar we gaan is nacht

Waar we gaan is nacht is het debuutroman van Tracey Rose Peyton. Een debuutroman over de slavernij in Texas, 1852. Dit boek vertelt het verhaal van zes vrouwen. Vrouwen die tot slaaf zijn gemaakt en moeten werken op de boerderij van hun eigenaren. De vrouwen noemen hun eigenaren de Lucy’s – naar Lucifer. De vrouwen, Junie, Patience, Lulu, Serah, Alice en Nan, wonen samen in een hut op het terrein van de Lucy’s en ’s nachts glippen ze hun hut uit om in het bos samen te komen. Soms met z’n zessen, soms met andere tot slaaf gemaakten. Ze zingen, ze bidden, ze dansen, ze doen offers. Alles om het leven als slaaf dragelijk te maken. Maar wanneer de Lucy’s plannen maken om hun bedrijf winstgevend te maken, zullen de vrouwen keuzes moeten maken. Accepteren ze de gevolgen van de plannen van Lucy’s of spannen ze tegen de Lucy’s samen, al dan niet zonder gevaar voor hun leven.

Waar we gaan is nacht is een indrukwekkend verhaal over zes vrouwen die als slaaf gemaakten leven op het terrein van hun eigenaren. Het verhaal is geschreven in de wij-vorm en dat is al het eerste dat opvalt aan het boek. Doordat het boek is geschreven in de wij-vorm, zorgt Tracey ervoor dat je je onderdeel voelt van de groep vrouwen. Het zorgt ervoor dat je alle emoties – de onmacht, de angst, de woede en frustratie, maar soms ook het kleine beetje vreugde – voelt en tot je neemt

Alle zes de vrouwen zijn uniek en komen ook ieder aan het woord. Sommige vrouwen zijn al wat ouder, anderen zijn nog wat jonger. De oudere vrouwen hebben al meer ervaring als het gaat om wat goed is en wat fout. Daarnaast zijn de karakters van de zes vrouwen verschillend, waardoor er een bepaalde groepsdynamiek ontstaat. Sommige vrouwen zijn extravert en uitgesproken, delen hun sterke, eigen mening. Andere vrouwen zijn weer wat meer ingetogener en deinen mee op de mening en besluiten van de andere vrouwen. Eén ding is zeker: ondanks de verschillen, komen de vrouwen voor elkaar op en zorgen ze voor elkaar. Samen gaan ze door het leven en alleen zij kunnen die voor zichzelf en de anderen dragelijk maken.

Het verhaal is indrukwekkend, omdat het een beeld schetst van het leven van slaven in deze tijd. Wat deze vrouwen allemaal al hebben moeten doorstaan en op het moment van lezen moeten doorstaan, is verschrikkelijk. Sommigen van hen hebben een man en kinderen, maar hele families worden verscheurd door het verkoop van de slaven. Daarnaast komt er ook nog een ‘fokslaaf’ in beeld en dit woord laat niets aan zijn verbeelding over. Naast het verhaal van de zes vrouwen, krijg je als lezer ook nog een inkijkje in het leven van de witte eigenaren. Sommige fragmenten zijn echt schokkend om te lezen en dit zorgt ervoor dat Waar we gaan is nacht zeker een aanrader is om te lezen. Het opent opnieuw de ogen welke verschrikkingen mensen vroeger hebben moeten doorstaan en dat dit maar niet opnieuw moet gebeuren!

Bedankt Ambo Anthos voor dit leesexemplaar!