Gewoon…prachtig

Om te beginnen begrijp ik niet waarom dit boek met enkel de titel “De bijzondere levens van Violette” uit mijn lijst is gehaald. Ik heb er toen (mei 2022) voor betaald, gelezen en een reactie geplaatst, nu er een nieuwe versie is is de vorige verwijderd ? Dit kan toch niet zomaar ?
Enfin, gelukkig heb ik al mijn reacties ook voor mezelf bewaard.
——————
Een zeer speciaal boek over drama, verdriet, romantiek, vriendschap en liefde,
zonder dat het te sentimenteel te wordt.
Het gaf me af en toe ook een vakantiegevoel. De plaatsen die er in voorkomen, het eten, drank, de mensen, de natuur. Zelfs de tips voor films en muziek, zo typisch Frankrijk.
Violette was een vondeling die als kind nergens echt thuishoorde, heeft zich een lange tijd vastgeklampt aan haar eerste “liefde”, zelfs toen de liefde al bekoeld was, want Philippe Toussaint was een vrouwenloper, werkschuw, en een gesloten mens, hij leefde zijn eigen leven, vaak onder invloed van zijn bazige moeder. Het koppel leefden meer naast, dan met elkaar.
Violette verteld over haar werk aan de overweg, waar ze de spoorbomen moest op- en neerlaten, en later als beheerder op het kerkhof, daar waar ze zich thuis voelde, waar ze echte vrienden had. Ze vertelt over haar eigen liefdesleven, over haar verlies, verdriet, en verwerking. Ook de levens- en liefdesverhalen rond de overledenen en hun families op het kerkhof zijn de moeite, vaak droevig, soms grappig, romantisch, dramatisch, spannend.
Veel draait uiteindelijk rond één grote drama uit het leven van Violette en Philippe. Hoe verder je gaat in het verhaal hoe boeiender, en hoe beter je de personages leert kennen en begrijpen. Het enige (kleine) nadeel zijn de tijdsprongen. Maar het is zeker niet moeilijk volgen, het gaat automatisch.
Het is een zeer speciaal en (h)eerlijk boek, waar je droevig en ook vrolijk van wordt, absoluut nooit saai of langdradig.
Een boek om (lang) van te genieten. Een aanrader die minstens 5* waard is.