66

Dit boek heb ik gelezen voor een leesclub, naar aanleiding van de nominatie voor een Europese literatuurprijs. Dat er rondom deze prijs extra aandacht is voor de vertalers vond ik een bonus.

Het boek gaat over 2 Senegalese vrienden die zich samen aanmelden als soldaat voor het Franse leger in de eerste wereldoorlog. Hun commandant vraagt van de Afrikaanse soldaten dat ze zich zo wild mogelijk gedragen om de vijand angst aan te jagen.

In het boek wordt ontzettend veel gebruik gemaakt van beeldspraak en herhaling (herhalende zinnen). Ik moest ontzettend wennen aan de schrijfstijl en vond het niet erg prettig. Wel heb ik door de vragen in de leesclub ontdekt dat het geschreven is zoals in de Afrikaanse cultuur verhalen verteld worden, dat door de herhalingen de luisteraar (en in dit geval lezer) bij het verhaal wordt gehouden.
Toen ik gewend was aan de schrijfstijl vond ik het een mooi verhaal, alleen met de laatste paar hoofdstukken had ik opnieuw moeite. Deze werkten vervreemdend voor mij, ik kon de wending die het verhaal nam niet volgen. Ook hier heeft de leesclub me geholpen het te begrijpen.

Maar juist omdat ik de leesclub zo hard nodig had om het boek te waarderen kom ik op 3 sterren. In mijn eentje had ik veel minder uit het verhaal gehaald dan nu het geval is.