Waanzin ten top!

Mikayla Jackson leidt een teruggetrokken leven in Rocky Roads in Canada. Ze kamp met hevige hoofdpijnen, nachtmerries en hallucinaties. De geheimzinnige bewoners die in Rocky Roads wonen willen haar helpen, maar is dit wel zo? Wie kan Mikayla vertrouwen? En hoe zit het met dat grote dreigende ziekenhuis, waar ze altijd weer terecht komt?

Ruis is het vervolg op Het vervloekte huis, en voor mij was het al weer even terug dat ik Het vervloekte huis had gelezen, maar ik kan het wel zeer aanraden om dat van te voren wel te doen, want dan is het verhaal toch wel wat duidelijker. Op de cover heeft de schrijfster geschreven: Werkelijkheid, Verbeelding, Waanzin, dit zijn precies de woorden die de lading dekken. Al vanaf het begin word je mee genomen op een rit in een achtbaan die van voor naar achter, maar ook van links naar rechts gaat. Af en toe denk je ook dat je in een film als Groundhog Day bent beland. Continu denk je is dit waar, of droomt ze dit? Gaandeweg het boek wordt alles steeds duidelijker.

Lydia van Houten heeft een erg fijne schrijfstijl, geen ellen lange zinnen en vrij korte hoofdstukken. Ook schrijft ze erg beeldend, waardoor dit boek niet voor erg tere zieltjes is bestemd. Het is alsof je als lezer bij iedere scene aanwezig bent. Je wordt als het ware de nachtmerrie van Mikayla ingetrokken, en vraagt jezelf af, Hoe kom ik hier ooit weer uit? En op het einde wordt je dan toch nog even heel erg verrast……
Ik heb heel erg genoten van dit boek!