Hilarisch en hyperkinetisch

Een moderne vrouw die geobsedeerd wordt door haar gewicht, uiterlijk, vriendjes en wat de mensen van haar denken. Upper-class, yuppie en complete neuroot, gezegend met een super egoïstische moeder.
De enige normale in het ganse boek is haar vader, een echte pantoffelheld met een goed karakter.
Eigenlijk is dit een heel herkenbaar verhaal ook al lijken de karakters bijeengeraapt uit minstens vijf kennissenkringen, toch geeft het een mooie doorsnee van een hyperkinetische wereld waar uiterlijke schijn veel belangrijker is dan welbehagen en jaloezie de norm is.
Dat Helen Fielding dit in het belachelijke trekt vanuit iemand die te oppervlakkig is om tot een drama te komen is haar grote kracht. Iedereen moet wel met Bridget meeleven, ze is ook zo beïnvloedbaar en gedraagt zich onhandig en idioot in allerlei herkenbare situaties.
Korte hoofdstukjes, per dag en dan een paragraaf per tijdseenheid zorgen dat het leest als een trein. Fielding speelt ook met die paragrafen door ze langer en korte te maken en verder van of korten na mekaar te laten vallen zodat er een gevooel van rust of juist gejaagdheid van utigaat, in perfecte parallel met de gemoedsgesteldheid van Bridget op dat ogenblik.
Hilarisch en hyperkinetisch, vol humor in de gedachten van Bridget alsook in de beschrijvingen en conversaties. Wie nog twijfelde zal na deze kennismaking zeker ook het vervolg willen lezen.