De verloren jongen

Na een traumatische ervaring werkt gedragsdeskundige Julia Menken uitsluitend aan cold cases. Maar wanneer het verminkte lichaam van een vijftienjarige jongen wordt gevonden in Arnhem, krijgt ze van haar baas de zaak toegewezen. Lukt het Julia om haar gevoelens uit te schakelen en de moordenaar te pakken voor er nog meer slachtoffers vallen?

Ik was razend nieuwsgierig naar dit eerste deel in de Julia Menken-serie. In het eerste hoofdstuk maken wij kennis met Mike en Daan. Twee jongens die in het laatste jaar van de basisschool zitten. Als ze, naast een elektriciteitshuisje, een stapeltje kleren vinden, dat netjes opgevouwen is, willen ze kijken of er iets inzit waar ze iets aan hebben. Maar als ze een blik achter het huisje gooien, zien ze daar iemand, die naakt is, liggen. Hij ligt in een plas bloed en op de plek waar zijn geslachtsdeel hoort te zitten zit een gapende wond. De kinderen zijn in paniek en rennen schreeuwend terug de Rietgrachtstraat op… Dit eerste hoofdstuk maakt meteen indruk op mij en ik vraag mij direct af waarom deze man zo verminkt is achtergelaten. Ik besluit om snel verder te lezen. In het volgende hoofdstuk komt gedragsdeskundige Julia Menken eigenlijk direct in beeld. Ze is eigenwijs, heeft een grote mond en loopt vaak op het randje van de wet. Van Mierlo heeft met Julia Menken een hoofdpersonage neergezet om van te houden. In het verleden is er iets gebeurd waar Julia nu nog steeds last van heeft. Wat dit is wordt met en met duidelijker, maar ondanks dat Van Mierlo hier telkens kleine stukjes van weggeeft, blijft er toch een mysterieuze sfeer omheen hangen en geeft het hoofdpersonage Menken meteen diepgang.

Het minpunt aan dit boek vond ik dat ik te snel doorhad wie de moordenaar was. Ik had gehoopt op een minder voorspelbaar einde.