Verhalenepos van 1001-nacht

‘Middernachtskinderen’ een complexe intelligente roman uit 1981 van de in India geboren Britse-Amerikaanse auteur Salman Rushdie (1947), het is een uitgebalanceerd verhalenepos met onvergetelijke personages, dit is magisch-realisme op zijn best.

Als deze grote roman zich opent, tuimelen we in een rijk van enorme verbeelding, de werkelijkheid wordt verbonden met hallucinerende beelden, sprookjesachtige droomeffecten en soms met bovennatuurlijke werkelijkheid. Dit is geen rechtlijnige vertelling van de alwetende soms irritante onbetrouwbare verteller, maar het ene boeiende verhaal brengt een ander voort en levert een veelheid aan vertakkingen op.

Klokslag middernacht 15 augustus 1947 (het tijdstip waarop India onafhankelijk werd) worden twee jongens geboren in het ziekenhuis in Bombay waar ze worden verwisseld door een verpleegkundige. De geboren Saleem Sinai zal na de switch worden opgevoed door een welgesteld moslim echtpaar, terwijl Shiva wordt gegeven aan een arme hindoeïstische straatartiest.

Saleem Sinai heeft opmerkelijke telepathische krachten die hem in verband brengen met Indiaas 1000 andere 'middernachtskinderen', die allemaal in dat eerste uur zijn geboren en begiftigd zijn met magische gaven. Hij gaat de strijd met de geschiedenis van zijn land aan, de verschrikkingen van de opdeling van India en Pakistan, de laffe terugtrekking van de Britten. Saleem zelf raakt vervolgens getraumatiseerd door de oorlogen met Pakistan en heeft zwaar te lijden onder het regime van Indira Gandhi.

Middernachtskinderen is zeker geen makkelijk toegankelijk boek, maar voor mij een van de belangrijkste romans van onze moderne tijd, het bezit een overvloed aan genialiteit, literatuur overstijgt de werkelijkheid!

“Wat echt is en wat waar is, is niet noodzakelijkerwijze hetzelfde”