Lezersrecensie
Sommen in gedachtenstromen
Cecelia Ahern’s ‘De Som van Jou en Mij’ vertelt het verhaal van Allegra. Zij verhuisde naar Dublin om haar plek te vinden, weg van haar Pops, haar vrienden en haar oude bekende routine. In Dublin werkt ze als parkeerwacht en leeft ze een nieuw duidelijk geroutineerd leven, een beetje in haar eigen bubble. Naar aanleiding van een opmerking van Tristan, een foutparkeerder die ze regelmatig op de bon slingert omdat hij zich simpelweg niet aan de duidelijke regels houdt, worstelt Allegra met de vraag: als je de 5 mensen waar je het meest mee hebt, een grote invloed hebben op je leven, wie zijn dan de 5 mensen die het meest belangrijk zijn in mijn leven, heb ik die wel? Aan de hand van deze vraag start de zoektocht van Allegra naar haar rol in het leven en die van de mensen om haar heen en wat er nu echt belangrijk is.
En waar de titel je misschien nog op het verkeerde been zet dat dit een romantisch verhaaltje is van twee mensen die elkaar vinden, gaat Ahern in dit boek juist op zoek naar de kern binnen het personage zelf. Met 'De Som van Jou en Mij' laat Cecelia Ahern zich weer van haar sterke kant zien. Een boek dat door het ontbreken van aanhalingstekens misschien niet het meest makkelijk leest, omdat niet overal even duidelijk is wat nu een dialoog is en wat de gedachten van de hoofdpersoon zijn; laat dit tegelijkertijd weer zien hoe goed Ahern de gedachtenstroom in het hoofd van de hoofdpersoon kan weergeven, want het hoofd van Allegra werkt misschien ook wel gewoon zo, en zelfs met een hoofdpersoon dat misschien niet het meest sympathieke karakter heeft, werd ik als lezer weer meegenomen in het verhaal en wilde ik weten hoe het haar verging.
En waar de titel je misschien nog op het verkeerde been zet dat dit een romantisch verhaaltje is van twee mensen die elkaar vinden, gaat Ahern in dit boek juist op zoek naar de kern binnen het personage zelf. Met 'De Som van Jou en Mij' laat Cecelia Ahern zich weer van haar sterke kant zien. Een boek dat door het ontbreken van aanhalingstekens misschien niet het meest makkelijk leest, omdat niet overal even duidelijk is wat nu een dialoog is en wat de gedachten van de hoofdpersoon zijn; laat dit tegelijkertijd weer zien hoe goed Ahern de gedachtenstroom in het hoofd van de hoofdpersoon kan weergeven, want het hoofd van Allegra werkt misschien ook wel gewoon zo, en zelfs met een hoofdpersoon dat misschien niet het meest sympathieke karakter heeft, werd ik als lezer weer meegenomen in het verhaal en wilde ik weten hoe het haar verging.
1
Reageer op deze recensie