Ongenadig onvoorspelbaar

Met #Hebbanbuzz mocht ik Ongenadig van Karin Hazendonk lezen, een ongenadig grafisch verhaal.

Luister naar je gevoel en intuitie, want hoe goed ken je je geliefde nu echt na zo’n korte tijd. Wat zal je geliefde nou daadwerkelijk echt denken… In dit verhaal lees je wat Sven, de vriend van Anouk, daadwerkelijk denkt over haar, over andere mensen, over het leven en over liefde.

De opbouw van het boek vond ik heel prettig, het begint rustig over het leven van Anouk en Sven, maar al snel heb je door dat er dingen toch niet helemaal normaal gaan. Door de perspectiefwisseling krijg je als lezer vanuit allemaal verschillende hoeken allemaal verschillende delen van het verhaal, eigenlijk meerdere verhalen, er zijn zo veel lagen.

Er gebeuren zo veel dingen, halverwege het boek dacht ik dat we al naar de eindontknoping gingen, dan lijkt er een grote strik om het verhaal te komen, maar alsnog duiken we met Hazendonk dan weer een ander pad in en gaan we nog iets meer de donkere diepte in. Dit maakte het boek voor mij verre van voorspelbaar, als je denkt dat je het personage en het verhaal helemaal door hebt, komt er weer een diepere laag tevoorschijn.

Het personage van Sven; wat een bijzonder figuur, hij wordt zeer goed uitgewerkt in het boek. Zijn achtergrond wordt uitgelegd waardoor je toch mee gaat voelen met hem, maar wat hij denkt, hoe hij denkt en wat hij allemaal doet, het is gewoon echt heel bijzonder smerig allemaal! Hazendonk maakt gebruik van hele grafische beschrijvingen, soms voor mij persoonlijk wel iets te grafisch, want dit geeft iemand die denkt in plaatjes bij het lezen van het boek haast het gevoel alsof je kijkt naar een van Sven’s favoriete films.