Malala deelt haar podium met andere jonge vluchtelingen om meer verhalen te delen

Het boek ‘Wij zijn gevlucht’ van Malala Yousafzai bestaat uit allerlei persoonlijke ervaringen van meiden die allemaal hebben moeten vluchten. Het verhaal van Malala is wereldwijd bekend, maar Malala kiest ervoor om met dit boek haar podium te delen en andere meiden aan het woord te laten over hun ervaringen.
Malala zegt in het boek: "Ik heb mezelf nooit beschouwd als een wereldwijde woordvoerster van vluchtelingen. Wanneer ik een kamp bezoek, ga ik bij de mensen zitten en vraag ik of ze me hun verhalen willen vertellen. Zo is dit begonnen. Door te luisteren."
En met dit boek kunnen wij ook luisteren, luisteren naar de verhalen van de meiden met diverse achtergronden, diverse redenen om te vluchten. Ze komen uit diverse hoeken van de wereld, met hun eigen unieke verhalen, maar wat ze gemeen hebben is dat ze allemaal een onveilige situatie moesten ontvluchten en daardoor 'ontheemd' zijn geraakt.
De meiden vertellen hun eigen verhaal, wat ze hebben meegemaakt en wat ze hebben moeten achterlaten, maar ook over hun dromen en toekomstbeeld. Voor Young Adult lezers denk ik dat dit boek mooie beknopte verhalen brengt over vluchtelingen, maar ikzelf had graag wat meer gelezen van en over sommige meiden, want het blijft allemaal nog wat op de vlakte soms. Wat natuurlijk anderzijds ook weer heel logisch is, want niet alle details zouden ze denk ik even makkelijk kunnen vertellen. Ik heb tijdens het lezen soms even opgezocht wat het conflict was waar ze voor op de vlucht gingen, want van sommige situaties wist ik alleen oppervlakkig iets en heb ik toch wat meer willen weten, maar dit zal waarschijnlijk niet voor elke lezer van toepassing of relevant zijn.
Malala zegt in haar inleiding "Veel mensen denken dat vluchtelingen maar twee dingen zouden moeten voelen: dankbaarheid tegenover de landen die hun asiel hebben verleend en opluchting omdat ze nu in veiligheid zijn. Ik denk dat de meeste mensen niet begrijpen wat voor warboel aan emoties er ontstaat wanneer je gedwongen wordt alles wat je kent achter te laten." En ik denk dat ze met dit boek en de verhalen van alle meiden een goed beeld hebben gegeven van de gevoelens die gepaard gaan met het vluchten.Het mooie aan dit boek vind ik dat we de mens achter de term ‘vluchteling’ mooi beschreven zien, echte mensen, echte verhalen, en echte emoties en gevoelens, van heimwee maar ook van hoop. De kracht die de meiden tonen door zoveel hoop te blijven voelen vind ik echt bewonderenswaardig, en al weet ik wel dat dit maar enkele verhalen zijn van vele vluchtelingen wereldwijd, hoop ik dat dit boek bijdragen kan aan hoe men kijkt naar vluchtelingen, maar vooral ook naar mensen.